ACLs - DACLs/SACLs/ACEs

Χρησιμοποιήστε το Trickest για να δημιουργήσετε εύκολα και να αυτοματοποιήσετε ροές εργασίας με τα πιο προηγμένα εργαλεία της παγκόσμιας κοινότητας. Αποκτήστε πρόσβαση σήμερα:

Μάθετε το χάκινγκ στο AWS από το μηδέν μέχρι τον ήρωα με το htARTE (HackTricks AWS Red Team Expert)!

Άλλοι τρόποι υποστήριξης του HackTricks:

Λίστα Ελέγχου Πρόσβασης (ACL)

Μια Λίστα Ελέγχου Πρόσβασης (ACL) αποτελείται από ένα ταξινομημένο σύνολο Καταχωρήσεων Ελέγχου Πρόσβασης (ACEs) που καθορίζουν τις προστασίες για ένα αντικείμενο και τις ιδιότητές του. Κατά βάση, μια ACL καθορίζει ποιες ενέργειες από ποιους αρχέγονους ασφαλείας (χρήστες ή ομάδες) επιτρέπονται ή απαγορεύονται σε ένα δεδομένο αντικείμενο.

Υπάρχουν δύο τύποι ACLs:

  • Κατάλογος Ελεύθερης Πρόσβασης (DACL): Καθορίζει ποιοι χρήστες και ομάδες έχουν ή δεν έχουν πρόσβαση σε ένα αντικείμενο.

  • Κατάλογος Ελέγχου Συστήματος (SACL): Διέπει τον έλεγχο των προσπαθειών πρόσβασης σε ένα αντικείμενο.

Η διαδικασία πρόσβασης σε ένα αρχείο περιλαμβάνει τον έλεγχο του αποκριτή ασφαλείας του αντικειμένου έναντι του διακριτικού του αποκριτή πρόσβασης για να καθορίσει εάν θα πρέπει να χορηγηθεί πρόσβαση και το μέγεθος αυτής της πρόσβασης, με βάση τα ACEs.

Βασικά Στοιχεία

  • DACL: Περιέχει ACEs που χορηγούν ή απορρίπτουν δικαιώματα πρόσβασης σε χρήστες και ομάδες για ένα αντικείμενο. Κατά βάση, είναι η κύρια ACL που καθορίζει τα δικαιώματα πρόσβασης.

  • SACL: Χρησιμοποιείται για τον έλεγχο πρόσβασης σε αντικείμενα, όπου τα ACEs καθορίζουν τους τύπους πρόσβασης που θα καταγραφούν στο Αρχείο Συμβάντων Ασφαλείας. Αυτό μπορεί να είναι ανεκτίμητο για την ανίχνευση μη εξουσιοδοτημένων προσπαθειών πρόσβασης ή την αντιμετώπιση προβλημάτων πρόσβασης.

Διαδικασία Συστήματος με τις ACLs

Κάθε συνεδρία χρήστη συσχετίζεται με ένα αποκριτή πρόσβασης που περιέχει πληροφορίες ασφαλείας σχετικές με αυτήν τη συνεδρία, συμπεριλαμβανομένων των ταυτοτήτων χρήστη, ομάδας και δικαιωμάτων. Αυτός ο αποκρίτης περιλαμβάνει επίσης ένα αναγνωριστικό σύνδεσης που ταυτοποιεί μοναδικά τη συνεδρία.

Η Τοπική Αρχή Ασφαλείας (LSASS) επεξεργάζεται αιτήματα πρόσβασης σε αντικείμενα εξετάζοντας το DACL για ACEs που ταιριάζουν με τον αποκρίτη ασφαλείας που προσπαθεί να αποκτήσει πρόσβαση. Η πρόσβαση χορηγείται αμέσως εάν δεν βρεθούν σχετικά ACEs. Διαφορετικά, η LSASS συγκρίνει τα ACEs με το SID του αποκρίτη ασφαλείας στο αποκριτή πρόσβασης για να καθορίσει την επιλεξιμότητα πρόσβασης.

Συνοπτική Διαδικασία

  • ACLs: Καθορίζουν τα δικαιώματα πρόσβασης μέσω των DACLs και τους κανόνες ελέγχου μέσω των SACLs.

  • Αποκρίτης Πρόσβασης: Περιέχει πληροφορίες χρήστη, ομάδας και δικαιωμάτων για μια συνεδρία.

  • Απόφαση Πρόσβασης: Γίνεται με τη σύγκριση των DACL ACEs με το αποκριτή πρόσβασης. Τα SACLs χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο.

ACEs

Υπάρχουν τρεις βασικοί τύποι Καταχωρήσεων Ελέγχου Πρόσβασης (ACEs):

  • Καταχώρηση Απαγόρευσης Πρόσβασης (Access Denied ACE): Αυτή η ACE απαγορεύει ρητά την πρόσβαση σε ένα αντικείμενο για συγκεκριμένους χρήστες ή ομάδες (σε ένα DACL).

  • Καταχώρηση Επιτρεπόμενης Πρόσβασης (Access Allowed ACE): Αυτή η ACE χορηγεί ρητά πρόσβαση σε ένα αντικείμενο για συγκεκριμένους χρήστες ή ομάδες (σε ένα DACL).

  • Καταχώρηση Ελέγχου Συστήματος (System Audit ACE): Τοποθετημένη εντός ενός Καταλόγου Ελέγχου Πρόσβασης Συστήματος (SACL), αυτή η ACE είναι υπεύθυνη για τη δημιουργία αρχείων καταγραφής ελέγχου κατά τις προσπάθειες πρόσβασης σε ένα αντικείμενο από χρήστες ή ομάδες. Το καταγράφει εάν η πρόσβαση επιτράπηκε ή απαγορεύτηκε και τη φύση της πρόσβασης.

Κάθε ACE έχει τέσσερα κρίσιμα στοιχεία:

  1. Το Αναγνωριστικό Ασφαλείας (SID) του χρήστη ή της ομάδας (ή το όνομα τους σε γραφική αναπαράσταση).

  2. Ένα σημαία που αναγνωρίζει τον τύπο της ACE (απαγόρευση πρόσβασης, επιτρεπόμενη πρόσβαση ή ελέγχου συστήματος).

  3. Σημαίες κληρονομιάς που καθορίζουν εάν τα παιδικά αντικείμενα μπορούν να κληρονομήσουν την ACE από τον γονέα τους.

  4. Ένα μάσκα πρόσβασης, μια τιμή 32 bit που καθορίζει τα δικαιώματα που χορηγούντ

GUI Παράδειγμα

Παράδειγμα από εδώ

Αυτή είναι η κλασική καρτέλα ασφαλείας ενός φακέλου που δείχνει το ACL, DACL και ACEs:

Αν κάνουμε κλικ στο Προχωρημένο κουμπί θα έχουμε περισσότερες επιλογές όπως η κληρονομιά:

Και αν προσθέσετε ή επεξεργαστείτε έναν Αρχέγονο Ασφαλείας:

Και τέλος έχουμε το SACL στην καρτέλα Ελέγχου:

Εξήγηση Ελέγχου Πρόσβασης με Απλό Τρόπο

Όταν διαχειριζόμαστε την πρόσβαση σε πόρους, όπως ένας φάκελος, χρησιμοποιούμε λίστες και κανόνες που ονομάζονται Λίστες Ελέγχου Πρόσβασης (ACLs) και Καταχωρήσεις Ελέγχου Πρόσβασης (ACEs). Αυτοί καθορίζουν ποιος μπορεί ή δεν μπορεί να έχει πρόσβαση σε συγκεκριμένα δεδομένα.

Απαγόρευση Πρόσβασης σε Μια Συγκεκριμένη Ομάδα

Φανταστείτε ότι έχετε ένα φάκελο με το όνομα Κόστος και θέλετε όλοι να έχουν πρόσβαση εκτός από την ομάδα μάρκετινγκ. Με τη σωστή ρύθμιση των κανόνων, μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι η ομάδα μάρκετινγκ απαγορεύεται ρητά πριν επιτραπεί η πρόσβαση σε όλους τους υπόλοιπους. Αυτό επιτυγχάνεται τοποθετώντας τον κανόνα για την απαγόρευση πρόσβασης στην ομάδα μάρκετινγκ πριν τον κανόνα που επιτρέπει την πρόσβαση σε όλους.

Επιτροπή Πρόσβασης σε Ένα Συγκεκριμένο Μέλος μιας Απαγορευμένης Ομάδας

Ας υποθέσουμε ότι ο Bob, ο διευθυντής μάρκετινγκ, χρειάζεται πρόσβαση στον φάκελο Κόστος, ακόμα κι αν η ομάδα μάρκετινγκ γενικά δεν πρέπει να έχει πρόσβαση. Μπορούμε να προσθέσουμε έναν συγκεκριμένο κανόνα (ACE) για τον Bob που του παρέχει πρόσβαση και να τον τοποθετήσουμε πριν τον κανόνα που απαγορεύει την πρόσβαση στην ομάδα μάρκετινγκ. Με αυτόν τον τρόπο, ο Bob έχει πρόσβαση παρά τον γενικό περιορισμό στην ομάδα του.

Κατανόηση Καταχωρήσεων Ελέγχου Πρόσβασης

Οι ACEs είναι οι μεμονωμένοι κανόνες σε ένα ACL. Αυτοί αναγνωρίζουν χρήστες ή ομάδες, καθορίζουν ποια πρόσβαση επιτρέπεται ή απαγορεύεται και καθορίζουν πώς αυτοί οι κανόνες εφαρμόζονται σε υπο-στοιχεία (κληρονομιά). Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι ACEs:

  • Γενικές ACEs: Αυτές εφαρμόζονται ευρέως, επηρεάζοντας είτε όλους τους τύπους αντικειμένων είτε κάνοντας διάκριση μόνο μεταξύ δοχείων (όπως φακέλων) και μη-δοχείων (όπως αρχείων). Για παράδειγμα, ένας κανόνας που επιτρέπει στους χρήστες να δουν τα περιεχόμενα ενός φακέλου αλλά όχι να έχουν πρόσβαση στα αρχεία μέσα σε αυτόν.

  • Ειδικές ACEs αντικειμένου: Αυτές παρέχουν πιο ακριβή έλεγχο, επιτρέποντας την ρύθμιση κανόνων για συγκεκριμένους τύπους αντικειμένων ή ακόμα και για μεμονωμένες ιδιότητες μέσα σε ένα αντικείμενο. Για παράδειγμα, σε έναν κατάλογο χρηστών, ένας κανόνας μπορεί να επιτρέπει σε έναν χρήστη να ενημερώσει τον αριθμό τηλεφώνου του αλλά όχι τις ώρες σύνδεσής του.

Κάθε ACE περιέχει σημαντικές πληροφορίες όπως σε ποιον εφαρμόζεται ο κανόνας (χρησιμοποιώντας ένα Αναγνωριστικό Ασφάλειας ή SID), τι επιτρέπει ή απαγορεύει ο κανόνας (χρησιμοποιώντας ένα μάσκα πρόσβασης) και πώς κληρονομείται από άλλα αντικείμενα.

Κύριες Διαφορές Μεταξύ των Τύπων ACE

  • Οι Γενικές ACEs είναι κατάλληλες για απλά σενάρια ελέγχου πρόσβασης, όπου ο ίδιος κανόνας ισχύει για όλες τις πτυχές ενός αντικειμένου ή για όλα τα αντικείμενα μέσα σε ένα δοχείο.

  • Οι Ειδικές ACEs αντικειμένου χρησιμοποιούνται για πιο πολύπλοκα σενάρια, ειδικά σε περιβάλλοντα όπως το Active Directory, όπου μπορεί να χρειαστεί να ελέγξετε την πρόσβαση σε συγκεκριμένες ιδιότητες ενός αντικειμένου με διαφορετικό τρόπο.

Συνοψίζοντας, τα ACLs και τα ACEs βοηθούν στον καθορισμό ακριβών ελέγχων πρόσβασης, εξασφαλίζοντας ότι μόνο οι σωστοί άνθρωποι ή ομάδες έχουν πρόσβαση σε ευαίσθητες πληροφορίες ή πόρους, με τη δυνατότητα να προσαρμόσουν τα δικαιώματα πρόσβασης μέχρι το επίπεδο μεμονωμένων ιδιοτήτων ή τύπων αντικειμένων.

Διάταξη Καταχώρησης Ελέγχου Πρόσβασης

Πεδίο ACEΠεριγραφή

Τύπος

Σημαία που υποδεικνύει τον τύπο του ACE. Τα Windows 2000 και τα Windows Server 2003 υποστηρίζουν έξι τύπους ACE: Τρεις γενικούς τύπους ACE που συνδέονται με όλα τα αντικείμενα που μπορούν να ασφαλιστούν. Τρεις ειδικούς τύπους ACE που μπορεί να συμβούν για αντικείμενα του Active Directory.

Σημαίες

Σύνολο δυαδικών σημαιών που ελέγχουν την κληρονομιά και τον ελέγχο της ελεγκτικής διαδικασίας.

Μέγεθος

Αριθμός bytes μνήμης που είναι εκχωρημένοι για το ACE.

Μάσκα πρόσβασης

Τιμή 32-bit των bits της οποίας αντιστοιχούν στα δικαιώματα πρόσβασης για το αντικείμενο. Τα bits μπορούν να είναι ενεργοποιημένα ή απενεργοποιημένα, αλλά η έννοια της ρύθμισης εξαρτάται από τον τύπο του ACE. Για παράδειγμα, αν το bit που αντιστοιχεί στο δικαίωμα ανάγνωσης δικαιωμάτων είναι ενεργοποιημένο και ο τύπος του ACE είναι Απαγόρευση, το ACE απαγορεύει το δικαίωμα ανάγνωσης των δικαιωμ

Last updated