Pentesting RFID
Wprowadzenie
Radio Frequency Identification (RFID) to najpopularniejsze rozwiązanie radiowe krótkiego zasięgu. Zazwyczaj służy do przechowywania i przesyłania informacji identyfikujących podmiot.
EPCglobal dzieli tagi RFID na sześć kategorii. Tag w każdej kategorii ma wszystkie możliwości wymienione w poprzedniej kategorii, co sprawia, że są one wstecznie kompatybilne.
Tagi klasy 0 to tagi pasywne, które działają w pasmach UHF. Producent preprogramowuje je w fabryce produkcyjnej. W rezultacie nie można zmienić informacji przechowywanych w ich pamięci.
Tagi klasy 1 mogą również działać w pasmach HF. Ponadto mogą być zapisane tylko raz po produkcji. Wiele tagów klasy 1 może również przetwarzać sprawdzenia cykliczne redundancji (CRC) otrzymywanych poleceń. CRC to kilka dodatkowych bajtów na końcu poleceń służących do wykrywania błędów.
Tagi klasy 2 można zapisywać wielokrotnie.
Tagi klasy 3 mogą zawierać wbudowane sensory, które mogą rejestrować parametry środowiskowe, takie jak aktualna temperatura lub ruch tagu. Tagi te są półpasywne, ponieważ chociaż posiadają wbudowane źródło zasilania, takie jak zintegrowana bateria, nie mogą inicjować komunikacji bezprzewodowej z innymi tagami lub czytnikami.
Tagi klasy 4 mogą inicjować komunikację z innymi tagami tej samej klasy, co czyni je aktywnymi tagami.
Tagi klasy 5 mogą dostarczać zasilanie innym tagom i komunikować się ze wszystkimi poprzednimi klasami tagów. Tagi klasy 5 mogą działać jako czytniki RFID.
Informacje Przechowywane w Tagach RFID
Pamięć tagu RFID zazwyczaj przechowuje cztery rodzaje danych: dane identyfikacyjne, które identyfikują podmiot, do którego przyczepiony jest tag (te dane obejmują pola zdefiniowane przez użytkownika, takie jak konta bankowe); dane uzupełniające, które dostarczają dodatkowych informacji dotyczących podmiotu; dane kontrolne, używane do wewnętrznej konfiguracji tagu; oraz dane producenta tagu, które zawierają unikalny identyfikator tagu (UID) oraz szczegóły dotyczące produkcji, typu i producenta tagu. Pierwsze dwa rodzaje danych znajdziesz we wszystkich komercyjnych tagach; ostatnie dwa mogą się różnić w zależności od producenta tagu.
Standard ISO określa wartość Identyfikatora Rodziny Aplikacji (AFI), kod wskazujący rodzaj obiektu, do którego należy tag. Innym ważnym rejestr, również określony przez ISO, jest Identyfikator Formatu Przechowywania Danych (DSFID), który definiuje logiczną organizację danych użytkownika.
Większość kontroli bezpieczeństwa RFID ma mechanizmy, które ograniczają operacje odczytu lub zapisu na każdym bloku pamięci użytkownika oraz na specjalnych rejestrach zawierających wartości AFI i DSFID. Te mechanizmy blokady korzystają z danych przechowywanych w pamięci kontrolnej i mają prekonfigurowane domyślne hasła dostawcy, ale pozwalają właścicielom tagów na konfigurowanie niestandardowych haseł.
Porównanie tagów RFID o Niskiej i Wysokiej Częstotliwości
Tagi RFID o Niskiej Częstotliwości (125kHz)
Tagi o niskiej częstotliwości są często używane w systemach, które nie wymagają wysokiego poziomu bezpieczeństwa: dostęp do budynku, klucze do domofonu, karty członkowskie siłowni, itp. Ze względu na ich większy zasięg, są wygodne w użyciu do płatnego parkowania samochodów: kierowca nie musi zbliżać karty do czytnika, ponieważ jest ona aktywowana z większej odległości. Jednocześnie tagi o niskiej częstotliwości są bardzo prymitywne, mają niską szybkość transferu danych. Z tego powodu niemożliwe jest zaimplementowanie złożonego dwukierunkowego transferu danych do takich rzeczy jak prowadzenie salda i kryptografia. Tagi o niskiej częstotliwości przesyłają jedynie swoje krótkie ID bez żadnych środków uwierzytelniania.
Te urządzenia polegają na technologii pasywnego RFID i działają w zakresie od 30 kHz do 300 kHz, chociaż bardziej typowe jest użycie 125 kHz do 134 kHz:
Długi zasięg — niższa częstotliwość przekłada się na większy zasięg. Istnieją niektóre czytniki EM-Marin i HID, które działają z odległości do metra. Są one często stosowane w parkowaniu samochodów.
Prymitywny protokół — ze względu na niską szybkość transferu danych te tagi mogą przesyłać jedynie swoje krótkie ID. W większości przypadków dane nie są uwierzytelniane i nie są w żaden sposób chronione. Jak tylko karta znajdzie się w zasięgu czytnika, zaczyna przesyłać swoje ID.
Niskie bezpieczeństwo — Te karty mogą być łatwo skopiowane, lub nawet odczytane z kieszeni innej osoby ze względu na prymitywność protokołu.
Popularne protokoły 125 kHz:
EM-Marin — EM4100, EM4102. Najpopularniejszy protokół w WNP. Może być odczytywany z odległości około metra ze względu na swoją prostotę i stabilność.
HID Prox II — protokół o niskiej częstotliwości wprowadzony przez HID Global. Ten protokół jest bardziej popularny w krajach zachodnich. Jest bardziej złożony, a karty i czytniki tego protokołu są stosunkowo drogie.
Indala — bardzo stary protokół o niskiej częstotliwości, który został wprowadzony przez Motorolę, a później przejęty przez HID. Mniej prawdopodobne jest, że go spotkasz w dziczy w porównaniu z poprzednimi dwoma, ponieważ wychodzi z użycia.
W rzeczywistości istnieje wiele innych protokołów o niskiej częstotliwości. Ale wszystkie one używają tej samej modulacji na warstwie fizycznej i mogą być rozważane, w jednym lub drugim stopniu, jako wariacje wymienionych powyżej.
Atak
Możesz atakować te Tagi za pomocą Flipper Zero:
pageFZ - 125kHz RFIDTagi RFID o Wysokiej Częstotliwości (13,56 MHz)
Tagi o wysokiej częstotliwości są używane do bardziej złożonej interakcji czytnik-tag, gdy potrzebna jest kryptografia, duża dwukierunkowa transmisja danych, uwierzytelnianie, itp. Zazwyczaj są one stosowane w kartach bankowych, transporcie publicznym i innych zabezpieczonych przepustkach.
Tagi o wysokiej częstotliwości 13,56 MHz to zestaw standardów i protokołów. Zazwyczaj są one określane jako NFC, ale to nie zawsze jest poprawne. Podstawowy zestaw protokołów używanych na poziomie fizycznym i logicznym to ISO 14443. Protokoły na wyższym poziomie, jak również alternatywne standardy (np. ISO 19092), są oparte na nim. Wiele osób odnosi się do tej technologii jako Komunikacja w Polu Bliskim (NFC), termin dla urządzeń działających w częstotliwości 13,56 MHz.
W skrócie, architektura NFC działa w ten sposób: protokół transmisji jest wybierany przez firmę produkującą karty i implementowany na podstawie niskopoziomowego ISO 14443. Na przykład NXP wynalazł swój własny protokół transmisji na wysokim poziomie o nazwie Mifare. Ale na niższym poziomie karty Mifare są oparte na standardzie ISO 14443-A.
Flipper może współpracować zarówno z niskopoziomowym protokołem ISO 14443, jak i protokołem transmisji danych Mifare Ultralight oraz EMV używanym w kartach bankowych. Pracujemy nad dodaniem obsługi dla Mifare Classic i NFC NDEF. Dokładne przyjrzenie się protokołom i standardom tworzącym NFC jest warte oddzielnego artykułu, który planujemy opublikować później.
Wszystkie karty o wysokiej częstotliwości oparte na standardzie ISO 14443-A mają unikalne ID chipa. Działa ono jako numer seryjny karty, podobnie jak adres MAC karty sieciowej. Zazwyczaj UID ma długość 4 lub 7 bajtów, ale czasami może sięgać aż do 10. UID nie jest tajny i jest łatwo odczytywalny, czasami nawet wydrukowany na samej karcie.
Istnieje wiele systemów kontroli dostępu, które polegają na UID do uwierzytelniania i przyznawania dostępu. Czasami dzieje się to nawet wtedy, gdy tagi RFID obsługują kryptografię. Takie nadużycie obniża je do poziomu głupich kart 125 kHz pod względem bezpieczeństwa. Wirtualne karty (jak Apple Pay) używają dynamicznego UID, aby właściciele telefonów nie otwierali drzwi za pomocą swojej aplikacji płatniczej.
Krótki zasięg — karty o wysokiej częstotliwości są specjalnie zaprojektowane tak, aby musiały być umieszczone blisko czytnika. Pomaga to również chronić kartę przed nieautoryzowanymi interakcjami. Maksymalny zasięg odczytu, jaki udało nam się osiągnąć, wynosił około 15 cm, a było to dzięki specjalnie wykonanym czytnikom o dużym zasięgu.
Zaawansowane protokoły — prędkości transmisji danych do 424 kbps pozwalają na złożone protokoły z pełną dwukierunkową transmisją danych. Co z kolei umożliwia kryptografię, transmisję danych, itp.
Wysokie bezpieczeństwo — bezstykowe karty o wysokiej częstotliwości nie ustępują w żaden sposób kartom inteligentnym. Istnieją karty, które obsługują kryptograficznie silne algorytmy, takie jak AES, i implementują kryptografię asymetryczną.
Atak
Możesz atakować te Tagi za pomocą Flipper Zero:
pageFZ - NFCLub używając proxmark:
pageProxmark 3Referencje
Last updated
