Podziel się swoimi sztuczkami hakerskimi, przesyłając PR-y doHackTricks i HackTricks Cloud github repos.
Podstawowe informacje
Przestrzeń nazw sieciowych to funkcja jądra Linux, która zapewnia izolację stosu sieciowego, umożliwiając każdej przestrzeni nazw sieciowych posiadanie własnej niezależnej konfiguracji sieciowej, interfejsów, adresów IP, tablic routingu i reguł zapory ogniowej. Ta izolacja jest przydatna w różnych scenariuszach, takich jak konteneryzacja, gdzie każdy kontener powinien mieć swoją własną konfigurację sieciową, niezależną od innych kontenerów i systemu hosta.
Jak to działa:
Po utworzeniu nowej przestrzeni nazw sieciowych, rozpoczyna się ona z całkowicie izolowanym stosie sieciowym, bez żadnych interfejsów sieciowych oprócz interfejsu pętli zwrotnej (lo). Oznacza to, że procesy działające w nowej przestrzeni nazw sieciowych domyślnie nie mogą komunikować się z procesami w innych przestrzeniach nazw ani z systemem hosta.
Mogą być tworzone i przenoszone wirtualne interfejsy sieciowe, takie jak pary veth, między przestrzeniami nazw sieciowych. Pozwala to na nawiązanie połączenia sieciowego między przestrzeniami nazw lub między przestrzenią nazw a systemem hosta. Na przykład, jeden koniec pary veth może być umieszczony w przestrzeni nazw sieciowej kontenera, a drugi koniec może być podłączony do mostka lub innego interfejsu sieciowego w przestrzeni nazw hosta, zapewniając połączenie sieciowe do kontenera.
Interfejsy sieciowe w ramach przestrzeni nazw mogą mieć własne adresy IP, tablice routingu i reguły zapory ogniowej, niezależne od innych przestrzeni nazw. Pozwala to procesom w różnych przestrzeniach nazw sieciowych mieć różne konfiguracje sieciowe i działać tak, jakby działały na oddzielnych systemach sieciowych.
Procesy mogą przenosić się między przestrzeniami nazw za pomocą wywołania systemowego setns(), lub tworzyć nowe przestrzenie nazw za pomocą wywołań systemowych unshare() lub clone() z flagą CLONE_NEWNET. Gdy proces przenosi się do nowej przestrzeni nazw lub ją tworzy, zaczyna korzystać z konfiguracji sieciowej i interfejsów powiązanych z tą przestrzenią nazw.
Laboratorium:
Utwórz różne przestrzenie nazw
CLI
sudounshare-n [--mount-proc] /bin/bash# Run ifconfig or ip -a
Montując nową instancję systemu plików /proc przy użyciu parametru --mount-proc, zapewniasz, że nowa przestrzeń montowania ma dokładny i izolowany widok informacji o procesach specyficznych dla tej przestrzeni.
Błąd: bash: fork: Nie można przydzielić pamięci
Gdy polecenie unshare jest wykonywane bez opcji -f, występuje błąd związany z tym, jak Linux obsługuje nowe przestrzenie nazw PID (Process ID). Poniżej przedstawiono kluczowe szczegóły i rozwiązanie:
Wyjaśnienie problemu:
Jądro Linuxa umożliwia procesowi tworzenie nowych przestrzeni nazw za pomocą wywołania systemowego unshare. Jednak proces, który inicjuje tworzenie nowej przestrzeni nazw PID (nazywany procesem "unshare"), nie wchodzi do nowej przestrzeni nazw; tylko jego procesy potomne to robią.
Uruchomienie %unshare -p /bin/bash% uruchamia /bin/bash w tym samym procesie co unshare. W rezultacie /bin/bash i jego procesy potomne znajdują się w oryginalnej przestrzeni nazw PID.
Pierwszy proces potomny /bin/bash w nowej przestrzeni nazw staje się PID 1. Gdy ten proces się zakończy, powoduje to oczyszczenie przestrzeni nazw, jeśli nie ma innych procesów, ponieważ PID 1 ma specjalną rolę przyjmowania procesów sierot. Jądro Linuxa wyłączy wtedy przydział PID w tej przestrzeni nazw.
Konsekwencje:
Zakończenie PID 1 w nowej przestrzeni nazw prowadzi do usunięcia flagi PIDNS_HASH_ADDING. Powoduje to niepowodzenie funkcji alloc_pid przy przydzielaniu nowego PID podczas tworzenia nowego procesu i pojawienie się błędu "Nie można przydzielić pamięci".
Rozwiązanie:
Problem można rozwiązać, używając opcji -f wraz z poleceniem unshare. Ta opcja powoduje, że unshare rozgałęzia nowy proces po utworzeniu nowej przestrzeni nazw PID.
Wykonanie %unshare -fp /bin/bash% zapewnia, że samo polecenie unshare staje się PID 1 w nowej przestrzeni nazw. /bin/bash i jego procesy potomne są wtedy bezpiecznie zawarte w tej nowej przestrzeni nazw, co zapobiega przedwczesnemu zakończeniu PID 1 i umożliwia normalne przydzielanie PID.
Poprzez upewnienie się, że polecenie unshare jest uruchamiane z flagą -f, nowa przestrzeń nazw PID jest poprawnie utrzymywana, co pozwala /bin/bash i jego podprocesom działać bez napotkania błędu przydzielania pamięci.
Docker
dockerrun-ti--nameubuntu1-v/usr:/ubuntu1ubuntubash# Run ifconfig or ip -a
Sprawdź, w jakim przestrzeni nazw znajduje się Twój proces
Aby sprawdzić, w jakiej przestrzeni nazw znajduje się Twój proces, wykonaj poniższą komendę:
ls-l/proc/$$/ns/net
Wynik pokaże Ci, w jakiej przestrzeni nazw znajduje się Twój proces.
sudofind/proc-maxdepth3-typel-namenet-execreadlink{} \; 2>/dev/null|sort-u|grep"net:"# Find the processes with an specific namespacesudofind/proc-maxdepth3-typel-namenet-execls-l{} \; 2>/dev/null|grep<ns-number>
```bash nsenter -n TARGET_PID --pid /bin/bash ``` Ponadto, możesz **wejść do innego przestrzeni nazw procesu tylko jeśli jesteś rootem**. I **nie możesz** **wejść** do innej przestrzeni nazw bez deskryptora wskazującego na nią (np. `/proc/self/ns/net`).
