Network Namespace

Support HackTricks

Podstawowe informacje

Namespace sieciowy to funkcja jądra Linux, która zapewnia izolację stosu sieciowego, umożliwiając każdemu namespace'owi sieciowemu posiadanie własnej niezależnej konfiguracji sieci, interfejsów, adresów IP, tabel routingu i reguł zapory. Ta izolacja jest przydatna w różnych scenariuszach, takich jak konteneryzacja, gdzie każdy kontener powinien mieć swoją własną konfigurację sieci, niezależnie od innych kontenerów i systemu gospodarza.

Jak to działa:

  1. Gdy nowy namespace sieciowy jest tworzony, zaczyna z całkowicie izolowanym stosem sieciowym, z brakiem interfejsów sieciowych poza interfejsem loopback (lo). Oznacza to, że procesy działające w nowym namespace'ie sieciowym nie mogą komunikować się z procesami w innych namespace'ach ani z systemem gospodarza domyślnie.

  2. Wirtualne interfejsy sieciowe, takie jak pary veth, mogą być tworzone i przenoszone między namespace'ami sieciowymi. Umożliwia to nawiązywanie łączności sieciowej między namespace'ami lub między namespace'em a systemem gospodarza. Na przykład, jeden koniec pary veth może być umieszczony w namespace'ie sieciowym kontenera, a drugi koniec może być podłączony do mostu lub innego interfejsu sieciowego w namespace'ie gospodarza, zapewniając łączność sieciową dla kontenera.

  3. Interfejsy sieciowe w namespace'ie mogą mieć własne adresy IP, tabele routingu i reguły zapory, niezależnie od innych namespace'ów. Umożliwia to procesom w różnych namespace'ach sieciowych posiadanie różnych konfiguracji sieciowych i działanie tak, jakby działały na oddzielnych systemach sieciowych.

  4. Procesy mogą przemieszczać się między namespace'ami za pomocą wywołania systemowego setns(), lub tworzyć nowe namespace'y za pomocą wywołań systemowych unshare() lub clone() z flagą CLONE_NEWNET. Gdy proces przemieszcza się do nowego namespace'a lub tworzy jeden, zacznie korzystać z konfiguracji sieci i interfejsów związanych z tym namespace'em.

Laboratorium:

Tworzenie różnych namespace'ów

CLI

sudo unshare -n [--mount-proc] /bin/bash
# Run ifconfig or ip -a

Mountując nową instancję systemu plików /proc, używając parametru --mount-proc, zapewniasz, że nowa przestrzeń montowania ma dokładny i izolowany widok informacji o procesach specyficznych dla tej przestrzeni.

Błąd: bash: fork: Nie można przydzielić pamięci

Gdy unshare jest wykonywane bez opcji -f, napotykany jest błąd z powodu sposobu, w jaki Linux obsługuje nowe przestrzenie nazw PID (identyfikator procesu). Kluczowe szczegóły i rozwiązanie są opisane poniżej:

  1. Wyjaśnienie problemu:

  • Jądro Linuxa pozwala procesowi na tworzenie nowych przestrzeni nazw za pomocą wywołania systemowego unshare. Jednak proces, który inicjuje tworzenie nowej przestrzeni nazw PID (nazywany "procesem unshare"), nie wchodzi do nowej przestrzeni; tylko jego procesy potomne to robią.

  • Uruchomienie %unshare -p /bin/bash% uruchamia /bin/bash w tym samym procesie co unshare. W konsekwencji, /bin/bash i jego procesy potomne znajdują się w oryginalnej przestrzeni nazw PID.

  • Pierwszy proces potomny /bin/bash w nowej przestrzeni staje się PID 1. Gdy ten proces kończy działanie, uruchamia czyszczenie przestrzeni nazw, jeśli nie ma innych procesów, ponieważ PID 1 ma specjalną rolę przyjmowania osieroconych procesów. Jądro Linuxa następnie wyłączy przydzielanie PID w tej przestrzeni.

  1. Konsekwencja:

  • Zakończenie PID 1 w nowej przestrzeni prowadzi do wyczyszczenia flagi PIDNS_HASH_ADDING. Skutkuje to niepowodzeniem funkcji alloc_pid w przydzieleniu nowego PID podczas tworzenia nowego procesu, co skutkuje błędem "Nie można przydzielić pamięci".

  1. Rozwiązanie:

  • Problem można rozwiązać, używając opcji -f z unshare. Ta opcja sprawia, że unshare fork'uje nowy proces po utworzeniu nowej przestrzeni nazw PID.

  • Wykonanie %unshare -fp /bin/bash% zapewnia, że polecenie unshare samo staje się PID 1 w nowej przestrzeni. /bin/bash i jego procesy potomne są następnie bezpiecznie zawarte w tej nowej przestrzeni, co zapobiega przedwczesnemu zakończeniu PID 1 i umożliwia normalne przydzielanie PID.

Zapewniając, że unshare działa z flagą -f, nowa przestrzeń nazw PID jest prawidłowo utrzymywana, co pozwala /bin/bash i jego podprocesom działać bez napotkania błędu przydzielania pamięci.

Docker

docker run -ti --name ubuntu1 -v /usr:/ubuntu1 ubuntu bash
# Run ifconfig or ip -a

Sprawdź, w której przestrzeni nazw znajduje się twój proces

ls -l /proc/self/ns/net
lrwxrwxrwx 1 root root 0 Apr  4 20:30 /proc/self/ns/net -> 'net:[4026531840]'

Znajdź wszystkie przestrzenie nazw sieciowych

sudo find /proc -maxdepth 3 -type l -name net -exec readlink {} \; 2>/dev/null | sort -u | grep "net:"
# Find the processes with an specific namespace
sudo find /proc -maxdepth 3 -type l -name net -exec ls -l  {} \; 2>/dev/null | grep <ns-number>

Wejście do przestrzeni nazw sieciowej

nsenter -n TARGET_PID --pid /bin/bash

Również, możesz wejść do innej przestrzeni nazw procesu tylko jeśli jesteś rootem. I nie możesz wejść do innej przestrzeni nazw bez deskryptora wskazującego na nią (jak /proc/self/ns/net).

References

Support HackTricks

Last updated