Polish - Ht
HackTricks Training Twitter Linkedin Sponsor

Upgrade Header Smuggling

Aktualizacja Przemytu Nagłówków

Zacznij od zera i stań się ekspertem od hakowania AWS dzięki htARTE (HackTricks AWS Red Team Expert)!

Inne sposoby wsparcia HackTricks:

Grupa Try Hard Security

Przemyt H2C

HTTP2 nad Czystym Tekstem (H2C)

H2C, czyli http2 nad czystym tekstem, odbiega od normy tymczasowych połączeń HTTP, aktualizując standardowe połączenie HTTP do trwałego. To zaktualizowane połączenie wykorzystuje binarny protokół http2 do ciągłej komunikacji, w przeciwieństwie do jednorazowego charakteru protokołu HTTP w tekście czystym.

Rdzeń problemu przemytu pojawia się przy użyciu serwera proxy odwrotnego. Zazwyczaj serwer proxy odwrotny przetwarza i przekazuje żądania HTTP do backendu, zwracając odpowiedź backendu po tym. Jednak gdy nagłówek Connection: Upgrade jest obecny w żądaniu HTTP (często widziany w połączeniach websocket), serwer proxy utrzymuje trwałe połączenie między klientem a serwerem, ułatwiając ciągłą wymianę wymaganą przez pewne protokoły. Dla połączeń H2C, zgodność z RFC wymaga obecności trzech konkretnych nagłówków:

Upgrade: h2c
HTTP2-Settings: AAMAAABkAARAAAAAAAIAAAAA
Connection: Upgrade, HTTP2-Settings

Wykorzystanie H2C Smuggling

Podatność pojawia się, gdy po zaktualizowaniu połączenia, odwrotny proxy przestaje zarządzać poszczególnymi żądaniami, zakładając, że jego zadanie routingu jest zakończone po ustanowieniu połączenia. Wykorzystanie H2C Smuggling pozwala na obejście reguł odwrotnego proxy stosowanych podczas przetwarzania żądania, takich jak routowanie oparte na ścieżce, uwierzytelnianie i przetwarzanie WAF, zakładając, że połączenie H2C zostało pomyślnie zainicjowane.

Narażone Proksy

Podatność zależy od obsługi przez odwrotne proxy nagłówków Upgrade i czasami Connection. Następujące proksy z natury przekazują te nagłówki podczas przekazywania proxy-pass, co z natury umożliwia H2C smuggling:

  • HAProxy

  • Traefik

  • Nuster

Z kolei te usługi z natury nie przekazują obu nagłówków podczas przekazywania proxy-pass. Jednakże mogą być skonfigurowane w sposób niebezpieczny, umożliwiając niefiltrowane przekazywanie nagłówków Upgrade i Connection:

  • AWS ALB/CLB

  • NGINX

  • Apache

  • Squid

  • Varnish

  • Kong

  • Envoy

  • Apache Traffic Server

Wykorzystanie

Należy zauważyć, że nie wszystkie serwery z natury przekazują wymagane nagłówki do zgodnej aktualizacji połączenia H2C. Dlatego serwery takie jak AWS ALB/CLB, NGINX i Apache Traffic Server, między innymi, naturalnie blokują połączenia H2C. Niemniej warto przetestować z niezgodną wersją Connection: Upgrade, która wyklucza wartość HTTP2-Settings z nagłówka Connection, ponieważ niektóre backendy mogą nie być zgodne ze standardami.

Niezależnie od określonej ścieżki w adresie URL proxy_pass (np. http://backend:9999/socket.io), ustanowione połączenie domyślnie przekierowuje do http://backend:9999. Pozwala to na interakcję z dowolną ścieżką wewnątrz tego wewnętrznego punktu końcowego, wykorzystując tę technikę. W rezultacie określenie ścieżki w adresie URL proxy_pass nie ogranicza dostępu.

Narzędzia h2csmuggler od BishopFox i h2csmuggler od assetnote ułatwiają próby obejścia narzuconych przez proxy zabezpieczeń poprzez ustanowienie połączenia H2C, umożliwiając dostęp do zasobów zabezpieczonych przez proxy.

Aby uzyskać dodatkowe informacje na temat tej podatności, szczególnie dotyczące NGINX, zapoznaj się z tym szczegółowym źródłem.

Websocket Smuggling

Websocket smuggling, w przeciwieństwie do tworzenia tunelu HTTP2 do punktu końcowego dostępnego za pośrednictwem proxy, ustanawia tunel Websocket w celu obejścia potencjalnych ograniczeń proxy i ułatwienia bezpośredniej komunikacji z punktem końcowym.

Scenariusz 1

W tym scenariuszu złośliwy klient kieruje atak na backend oferujący publiczne API Websocket obok niedostępnego wewnętrznego API REST, chcąc uzyskać dostęp do wewnętrznego API REST. Atak składa się z kilku kroków:

  1. Klient rozpoczyna wysyłając żądanie Upgrade do odwrotnego proxy z nieprawidłową wersją protokołu Sec-WebSocket-Version w nagłówku. Proxy, nie sprawdzając nagłówka Sec-WebSocket-Version, uznaje żądanie Upgrade za ważne i przekazuje je do backendu.

  2. Backend odpowiada kodem stanu 426, wskazując nieprawidłową wersję protokołu w nagłówku Sec-WebSocket-Version. Odwrotne proxy, ignorując odpowiedź backendu, zakłada gotowość do komunikacji Websocket i przekazuje odpowiedź klientowi.

  3. W rezultacie odwrotne proxy zostaje wprowadzone w błąd, uznając, że zostało ustanowione połączenie Websocket między klientem a backendem, podczas gdy w rzeczywistości backend odrzucił żądanie Upgrade. Mimo to proxy utrzymuje otwarte połączenie TCP lub TLS między klientem a backendem, umożliwiając klientowi nieograniczony dostęp do prywatnego API REST poprzez to połączenie.

Narażone odwrotne proksy obejmują Varnish, który odmówił rozwiązania problemu, oraz odwrotne proxy Envoy w wersji 1.8.0 lub starszej, przy czym późniejsze wersje zmieniły mechanizm aktualizacji. Inne proksy mogą również być podatne.

Scenariusz 2

Ten scenariusz dotyczy backendu posiadającego zarówno publiczne API Websocket, jak i publiczne API REST do sprawdzania stanu zdrowia, obok niedostępnego wewnętrznego API REST. Atak, bardziej złożony, obejmuje następujące kroki:

  1. Klient wysyła żądanie POST, aby uruchomić API sprawdzania stanu zdrowia, zawierając dodatkowy nagłówek HTTP Upgrade: websocket. NGINX, działający jako odwrotne proxy, interpretuje to jako standardowe żądanie Upgrade oparte wyłącznie na nagłówku Upgrade, pomijając inne aspekty żądania, i przekazuje je do backendu.

  2. Backend wykonuje API sprawdzania stanu zdrowia, sięgając do zewnętrznego zasobu kontrolowanego przez atakującego, który zwraca odpowiedź HTTP ze statusem 101. Ta odpowiedź, po otrzymaniu przez backend i przekazaniu do NGINX, wprowadza proxy w błąd, sugerując, że ustanowione zostało połączenie Websocket ze względu na jego walidację tylko statusu odpowiedzi.

Ostrzeżenie: Złożoność tej techniki wzrasta, ponieważ wymaga zdolności do interakcji z punktem końcowym zdolnym do zwrócenia statusu 101.

Ostatecznie NGINX zostaje oszukany, że istnieje połączenie Websocket między klientem a backendem. W rzeczywistości takie połączenie nie istnieje; celem było API REST sprawdzania stanu zdrowia. Niemniej jednak odwrotne proxy utrzymuje otwarte połączenie, umożliwiając klientowi dostęp do prywatnego API REST poprzez nie.

Większość odwrotnych proxy jest podatna na ten scenariusz, ale wykorzystanie zależy od obecności zewnętrznej podatności SSRF, zazwyczaj uważanej za problem o niskim stopniu ryzyka.

Laboratoria

Sprawdź laboratoria, aby przetestować oba scenariusze na https://github.com/0ang3el/websocket-smuggle.git

Odnośniki

Try Hard Security Group

Naucz się hakować AWS od zera do bohatera z htARTE (HackTricks AWS Red Team Expert)!

Inne sposoby wsparcia HackTricks:

PreviousHTTP Response Smuggling / DesyncNexthop-by-hop headers

Last updated